Spring naar de content

Kattestaart

Bij het toedienen van zweepslagen komt het aan op een goede dosering. Niet te hard dus, maar ook weer niet te zacht. Spreiding is ook belangrijk. Dus: “Nooit twee keer achtereen op dezelfde plek slaan.” Plaats van handeling is een schemerige kelder in Mechelen waar een naakte vrouw (Veerle Dobbelaere) is vastgebonden aan handen en voeten. Achter haar treffen we twee mannen. Een van hen hanteert een zweep (voor de fijnproevers: het betreft de zogeheten ‘kattestaart’) en demonstreert geduldig hoe een optimaal resultaat kan worden behaald. De andere man (Gene Bervoets) kijkt toe met de blik van iemand die zich laat instrueren over de werking van een ingewikkeld espresso-apparaat. Hij is de echtgenoot van de vrouw die de zweepslagen incasseert. Onlangs heeft zij opgebiecht masochistische gevoelens te koesteren en dit is hun eerste bezoek aan een sm-club. Het was de bedoeling even een kijkje te nemen. Maar eenmaal binnen wist zij opeens zeker: “Ik wil meedoen.” Het dwingende verzoek van iemand die haar gevoelens niet langer wil, nee, kán onderdrukken. Man stemt toe. Zijn vrouw heeft recentelijk een zware depressie gehad, en hij is niet van zins haar te weigeren waar ze zozeer naar hunkert. Zo kan het dus gebeuren dat een onbekende hem inwijdt in de beste manier (‘vanuit de pols slaan’) om een kattenstaart te hanteren. En o ja: hij is rechter. Helaas lopen er in Mechelen nogal wat ambtenaren, politieagenten en collega’s rond die een rekening met hem willen vereffenen. U begrijpt: daar komt narigheid van. Als de film halverwege is, ligt het privéleven van de rechter op straat: inclusief de sadomasochistische strapatsen die hij met zijn vrouw heeft uitgehaald. En die blijven – we waarschuwen maar even – niet beperkt tot onschuldige billekoek of gestoei in latex pakjes. Vrouwlief valt in de categorie ‘extreme slavin’ en daarbij gaat het er nogal heftig aan toe. De rechter raakt verzeild in een achterhoedegevecht waarbij hij zijn baan, woning en prestige verliest en bovendien zijn vrienden en dochter van zich vervreemdt. SM-rechter is gebaseerd op ware gebeurtenissen. In 1997 werd de Belgische rechter Koenraad Aurousseau veroordeeld voor het ‘aanzetten tot prostitutie’ en mishandelen van zijn vrouw. Dat zij nadrukkelijk om die mishandeling had gevráágd, deed kennelijk niet terzake. De veroordeling had alle schijn van een politieke afrekening. SM-rechter heeft een politiek tintje, maar gaat vooral over liefde, seks en zelfopoffering. Over het verleggen van grenzen. En over de vraag waar de scheidslijn tussen het publieke en het privédomein nu eigenlijk ligt. Bervoets en Dobbelaere verdienen alle lof voor hun sterke (en moedige) acteerprestaties. Zwakste punt zijn de technische aspecten. Deze film had een bescheiden budget, en helaas kun je dat goed zien. De bijrolspelers (een politieman met plaksnor in een veel te ruim uniform bijvoorbeeld) lijken weggeplukt bij het amateurtoneel. Maar het loont de moeite door die uiterlijke beperkingen heen te kijken. SM-rechter is een film die weinig bezoekers onberoerd zal laten: een provocatief, rauw drama met – in sm-jargon – tal van morele voetangels en klemmen.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Redactie

Erik Spaans

SM-rechter. Regie: Erik Lamens. Vanaf 4 juni in de bioscoop.

1 The Day the Earth Stood Still(1) – Scott Derrickson

2 Oorlogswinter(2) – Martin Koolhoven

3 Wit licht(3) – Jean van de Velde

4 Bride Flight(4) – Ben Sombogaart

5 High School Musical 3(5) – Kenny Ortega

6 Australia(6) – Baz Luhrmann

7 Changeling(7) – Clint Eastwood

8 W.(8) – Oliver Stone

9 Righteous Kill(9) – Jon Avnet

10 The Oxford Murders(10) – Alex de la Iglesia

Tussen haakjes de klassering van vorige week. Deze toptien is tot stand gekomen op basis van de verkopen bij vanLeest Music & Movies, de Bijenkorf en Fame Music Amsterdam.

Onderwerpen