Spring naar de content

Italiaanse toestanden

In een restaurant dat zich – buiten Frankrijk – van de Franse keuken zegt te bedienen kun je van alles verwachten, maar in de sector Italiaanse restaurants – wederom buiten Italië – lijken wel degelijk een paar afgebakende hoofdstromingen aan te wijzen, althans in Nederland. Naast pizzeria’s – die hun eigen hiërarchie hebben – onderscheiden we echte en niet-echte Italianen, waarbij de bepalende factor is of er een Italiaan(se) op een sleutelpositie functioneert. De ‘neppers’ even daargelaten, is er dan nog verschil tussen het simpele Italiaanse restaurant, dat zich bedient van de menukaart die met insalata caprese begint en bij tiramisu eindigt, en de haute-cuisine-Italiaan, die veel verder wenst te gaan dan de voor Italië spreekwoordelijke combinatie simpel en kwaliteit, door zich hooguit van zinspelingen op de bekende gerechten te bedienen, die en verder zo ambitieus in de weer is dat het geheel juist weer verdacht veel op de Franse keuken gaat lijken.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Redactie

Het Haarlemse Italiaanse restaurant La Forca valt in elk geval niet in die laatste categorie. De eetzaal is een sober zaaltje met een aanpalende bar, de enige decoratie is een kast vol bric-à-brac-oliekannetjes met daarvoor een schoolse krijttekening van een vogeltje. Of dat nu een forca is en of het wellicht een eetbare zangvogel betreft, willen we van de ober weten. Zijn ogen beginnen te glimmen. Nee, een forca is een hooivork, maar het getekende vogeltje moet een veldplevier voorstellen. Eetbaar, luidt zijn diagnose, maar minder lekker dan een lijster of een merel, hoewel beter dan een spreeuw, die verschrikkelijk taai is, maar hij neemt aan dat we dat zelf ook wel weten, van die spreeuw.

La Forca is ons aangeraden als het meest Italiaanse restaurant van Haarlem en dat predicaat lijkt alvast gestaafd door het feit dat de ober (net als de kok) een Italiaan is. Bovendien wijst ook zijn verhandeling over de eetbaarheid van zangvogels in de goede richting. In aanvulling op de te verwachten kaart met de meest voor de hand liggende Italiaanse schotels zoals salade caprese, carpaccio, vitello tonato, saltimbocca en zowaar meloen met ham, wordt er een specialiteitenbord op tafel gezet, dat bijvoorbeeld voorziet in kreeft, zeebaars, tournedos en een witte wijn – Biancolella, €28 – van het eiland Ischia.

De voorgerechten van het specialiteitenbord blijken voluptueus: een machtige portie ravioli met boter en salie (€15,50), een combinatie van zalm, tonijn en tonijntartaar (€13,50) en een halve kreeft met linguini die het verlangen naar een hoofdgerecht nagenoeg doet verdampen. We stoten niettemin door, inmiddels begeleid door Eros Ramazzotti, met een kunstig ontgrate, met groenten gevulde en gegratineerde zeebaars (€22,50), zes enorme gamba’s van de grill (€22,50) en een uitstekende tournedos met truffel, geraspte kaas en rucola (€24,50). De schotels worden begeleid door een schaal frieten met rozemarijn. Lekker! Inclusief de fles witte wijn van Ischia zijn we gedrieën 144 euro kwijt. Ik zet het nummer 023-5322500 in mijn telefoon. RH


La Forca, Frankestraat 17-19, Haarlem.

Onderwerpen