Zwitsers wit

De reden dat ik al op mijn zeventiende het huis uit ging, was mijn moeder. Zij was een dermate slechte kok dat zij zelfs water liet aanbranden. Mijn definitieve vertrek werd ingeluid door een Zwitserse kaasfondue die zij had gemaakt. Waarschijnlijk had zij het recept verkeerd overgeschreven uit de Libelle, waardoor zij in plaats van de vereiste droge juist mierzoete witte wijn had gebruikt. Ofschoon het ook niet ondenkbaar is dat zij per ongeluk een pagina had opgeslagen van Na Vijven, het hobbyblad van vader Hamersma. Het voorgeschotelde gerecht vertoonde namelijk ook opmerkelijk veel overeenkomsten met vloeibaar hout. Nu blijkt overigens dat Albert Heijn nog altijd in kaasfondue-pakketten doet. “Alleen wijn toevoegen,” meldt de gebruiksaanwijzing. Maar dan wel graag droge dus. En vanwege de couleur locale ook maar liever Zwitserse. Daarin doet Appie niet, maar importeur Wine World Holland wel. Om de maaltijd meteen cachet te geven, is het bovendien zaak om niet te bezuinigen. Kan ook bijna niet, want Zwitserse wijn is altijd geruststellend kostbaar. Neem bijvoorbeeld Grand Métral, Petite Arvine 2007 uit Valais. Kost €19,90, maar is dan ook een unieke verschijning. Gedroogd, maar uitzonderlijk fris aandoend geel fruit, gletsjerscherpe zuren, Coolbest-grapefruit-bitters, sappig en dik. Wie verstandig is, laat de kaasfondue eigenlijk ook maar voor wat-ie is en vult de glazen in plaats van het pannetje. HH