Om in te lijsten

La Tristesse du Roi heet het openingsstuk van het nieuwe album van de Britse saxofonist Andy Sheppard, en de muziek is net zo vrolijk en kleurig als het gelijknamige schilderij van Henri Matisse. Geïnspireerd door zijn favoriete kleuren, schilders en schilderijen componeerde Sheppard zeven stukken die hij Movements in Colour noemde. Naast de verdrietige koning van Matisse probeerde hij ook de kleuren van onder anderen Paul Gauguin en Edgar Degas in klanken te vangen.

Als Sheppard zelf met de klanken uit zijn saxofoons met zowel grove als tedere penseelstreken de figuren op het canvas zet, dan zorgen zijn internationale medemuzikanten voor een decor dat zo indrukwekkend is dat het moeiteloos samenvloeit met het hoofdonderwerp. De textuur van alle stukken wordt aangebracht door de Brits-Aziatische percussionist Kuljit Bhamra. Hij verankert samen met de Zweedse bassist Arild Andersen de elektronische impressionistische schetsen van de Noorse gitarist Eivind Aarset. Het is die andere Brit, jazzgitarist John Parricelli, die de muziek van wat meer traditionele improvisaties voorziet. Op zijn eerste album op het prestigieuze ECM-label toont Sheppard als solist en componist zijn zorgvuldig opgebouwde meesterschap. Hij is al jaren een van de stersolisten van Carla Bley, zowel in haar bigband als in haar kwartet The Lost Chords. In Movements in Colour stapt hij uit Bleys schaduw en presenteert hij een eigenzinnig zelfportret.