Kabinet faalt drie keer
Slecht nieuws voor het meest betuttelende kabinet dat Nederland ooit gehad heeft: het inburgeringsbeleid, het krachtwijkenbeleid én het jeugdbeleid zijn tegelijk failliet verklaard.
Eberhard van der Laan heeft wel eens een beter begin van de dag gehad. Vanochtend pakte de Volkskrant flink uit onder de kop ‘Krachtwijkenbeleid is failliet.‘
Vier directeuren van Eindhovense woningcorporaties meldden in een open brief in ronde bewoordingen dat het beleid om achterstandswijken aan te pakken totaal aan het mislukken is: “Niemand durft het hardop te zeggen. Wij wel.”
Trouw had evenmin opwekkend nieuws voor de veelgeplaagde minister van Integratie. Volgend jaar moeten er 60.000 allochtonen een inburgeringscursus volgen, maar “dat aantal gaan we never nooit halen,” zoals de Haagse wethouder Rabin Baldewinsingh het uitdrukt.
Slechts 13 van de 52 gemeenten gaan hun doelstellingen halen. Van der Laan denkt dat de doelen wel gehaald kunnen worden, maar dat is een illusie waarschuwen wethouders: “Drang en dwang werken niet.” Een voorbeeld daarvan was onlangs te lezen in het Het Parool, dat opende met een tranentrekkend verhaal over een hoogopgeleide en perfect geïntegreerde Amerikaan die toch gedwongen werd een inburgerscursus te volgen. Inmiddels is zelfs de PvdA erachter dat dat niet de bedoeling is.
Van der Laans’s collega André Rouvoet, tenslotte, kwam gisteren zelf tot de conclusie dat hij op de verkeerde weg is met zijn gezinsbeleid
Op een bijeenkomst op zijn oude, vertrouwde Vrije Universiteit vertelde Rouvoet de jeugdzorg “ingrijpend” anders moet. De verzorgingstaat is doorgeschoten, volgens de minister. De staat is een te grote rol gaan spelen bij het voorkomen en bestrijden van risico’s.
Het zijn drie berichten over drie verschillende terreinen, maar de rode draad is overal hetzelfde: de overheid heeft veel te veel hooi op zijn vork genomen. Het kabinet-Balkenende is verreweg het meest betuttelende kabinet dat Nederland ooit gehad heeft. Na hun honderd-dagen-toernee presenteerde de gereformeerde ploeg van Balkenende, Bos en Rouvoet een gedetailleerd plan met honderden doelstellingen om Nederland tot in de kleinste gaatjes te gaan regelen en controleren. De maakbare samenleving was weer helemaal terug. Kennelijk waren ze vergeten waarom de maakbare samenleving in de jaren zeventig ook al weer mislukt was: mensen laten zich niet zo makkelijk kneden als politici willen. De samenleving laat zich niet besturen al een machine met een paar honderd knoppen die je harder en zachter kan zetten.
Inmiddels stapelt de hoeveelheid wrakhout zich op rond het Binnenhof: het rookbeleid, het Elektronisch Patiëntendossier, de slimme electriciteitsmeter en de kilometerheffing liggen er al. Op deze Boulevard of broken dreams is vast ook nog wel plek voor het inburgeringsbeleid, het krachtwijkenbeleid én het jeugdbeleid.
