– Lekker, Lilianne.

– Rood, wit, rosé?

– Wat je open hebt.

– Niks, dus zeg het maar.

– Wat neem jij?

– Maakt niet uit. Jij mag het zeggen.

– Doe maar een roseetje.

– Oké.

– Zal ik zo’n geurkaars aansteken?

– Doe maar!

– Welke?

– Eh, die lichtbruine is brandy-kaneel, die geelgroenige vanille-mint en die oranjeachtige is sinaasappel-karamel.

– Dan doe ik de sinaasappel-karamel, oké?

– Vind ik ook de lekkerste!

– O ja! Heerlijk!

– Zo. Alsjeblieft.

– Hmmmmm.

– Proost. Op een geslaagde bijeenkomst.

– Nou, dank je.

– Ja nee, je hebt ‘t fantastisch gedaan. Zó goed om het in Venlo te doen. Echt een statement.

– Ja, dat kan Wilders in z’n zak steken!

– Je geeft toch een signaal.

– Ja, precies. Maar jij hebt ‘t ook fantastisch gedaan hoor.

– Meen je dat?

– Absoluut! Nee, echt waar. Zoals je het deed en alles? En wat je zei, de accenten die je legde? Prima!

– Goh, nou, dank je.

– Zal ik wat toastjes maken? Ik heb lekkere carpaccio-tapenade.

– Neem je zelf ook?

– Ja, ik heb wel trek in iets. Kom, gaan we even naar de keuken. Dat citaat uit Vijftien Miljoen Mensen, bijvoorbeeld. Echt een vondst!

– Meen je dat?

– Ja, echt prrrima! Dat je aanhaakt bij zoiets uit de popular culture, dat is héél goed op zich.

– Er is altijd zo veel kritiek op hoe ik het doe en zo. Frits Wester, Ferry Mingele, Matthijs van Nieuwkerk…

– Ach! Weetje Mariëtte, dat zijn allemaal mánnen.

– Nou en?

– Allemaal ángst! Jij bent een sterke vrouw, daar houden dat soort mannen niet van. Daar kunnen ze niet tegen, want dan kunnen ze niet domineren. Ik denk dat jij bij vrouwen heel populair bent. Die herkénnen iets in jou.

---

– O? Wat?

– Zichzelf, denk ik. Jij bent gewoon heel, ja, hoe zeg je dat, heel gewóón.

– O, fijn.

– Ja maar op een positieve manier! Jij bent echt! Jij bent authentiek!

– Ja, ik lijk op Louis de Funès.

– Hoe kom je dáár nou bij?

– Dat schreef iemand laatst.

– Wat? Onzin! Ik bedoel… ja, hoewel, een zékere…

– Over Joop den Uyl zeiden ze dat soort dingen niet, hoor.

– Leek die ook op Louis de Funès?

– Aanmerkingen op zijn uiterlijk, bedoel ik! Den Uyl werd beoordeeld op de inhoud!

– Ja precies.

– Maar mij gaat het óók om de inhoud! Trouwens, wat zijn dit?

– Dat zijn m’n nordicwalking-stokken. Ik zit in een wandelclubje. Is nog voortgekomen uit de Rooie Vrouwen. Je moet een keer meegaan, anders. We hebben hele inspirerende gesprekken. En na afloop gaan we naar de sauna. Heerlijk!

– Goh…

– Wat?

– Nou ja, het is fijn om met je te praten. Ik heb het gevoel dat jij mij echt begríjpt. Nog een wijntje?

– Doe maar.

– En bedankt nog trouwens voor die tip van Antoine.

– Goed he? Hij knipt mij al jaren. Zo’n geweldige kapper. Het zit ook erg leuk, vind ik.

– Ik heb veel complimentjes gekregen. Vooral van vrouwen…

– Dat bedoel ik! Zie je?

– Ook rotopmerkingen, maar oké.

– Van mánnen, Mariëtte. Niks van aantrekken!

– Wacht, ik zal een nieuwe fles opentrekken. Jouw haar zit trouwens ook erg leuk. Heel vrouwelijk… en toch… met een bepaalde… stoerheid.

– Dank je.

– Kordaat en geraffineerd… tegelijk. Laat eens voelen…

---

– Eh…

– Hmmmm, heerlijk zacht.

– Eh…?

– Oh.

– Goh, is het al zo laat?

– Het is nooit te laat, Lilianne…

– Wacht, ik doe even de gordijnen dicht.