Spring naar de content

Marike Stellinga: ‘Kritiek van Elsbeth Etty slaat nergens op’

Er zijn te weinig vrouwen aan de top, althans dat vinden vrouwen zelf. Vandaar dat topvrouwen in een manifest van de overheid eisen dat ze meer vrouwelijke collegae krijgen. “Onzin, vrouwen willen gewoon geen topfunctie,” betoogt Marike Stellinga in haar boek De mythe van het glazen plafond. NRC-columniste Elsbeth Etty is niet gecharmeerd van Stellinga’s redenering die haar deed denken aan ‘de bewering van blanke werkgevers in Zuid-Afrika die ooit vertelden hoe blij en tevree hun domme zwartjes waren’. Stellinga reageert…

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door Wouter Sinke

Mevrouw Stellinga, schrok u van de tekst van Etty?
“Elke keer als ik zo’n column zie, vrees ik dat een feminist met gefundeerde kritiek gaten in mijn redenering gaat schieten. Maar als je het dan leest, blijkt de angst ongegrond.”

Uw argumentatie doet Etty ‘sterk denken aan de bewering van blanke werkgevers in Zuid-Afrika die ooit vertelden hoe blij en tevree hun domme zwartjes waren’.
“Dat is zo buiten alle proporties. Er zit geen vrouwelijke Nelson Mandela al dertig jaar lang vast op een eiland. De vergelijking slaat gewoon helemaal nergens op.”

Het liet u koud?
“Ik was blij! Ieder weldenkend mens ziet toch dat je die twee dingen niet met elkaar kunt vergelijken? Vrouwen worden hier toch niet onderdrukt, gemarteld of opgesloten?”

En haar redenering: via een quotum doorbreek je het glazen plafond.
“Dat is wat Etty ook zegt: als er eenmaal veel vrouwen aan de top zijn, komt het goed. Ik vind dat fundamenteel een onjuiste gedachte. Je gaat dan jouw norm opleggen aan de samenleving zonder dat je je terdege afvraagt of dat iets is wat de vrije samenleving wil. De groep vrouwen die de top wil bereiken is heel klein in Nederland. Logischerwijs niet boven de 25 procent omdat een kwart van de vrouwen voltijd werkt. Waarschijnlijk is die groep nog veel kleiner. Er komt namelijk steeds meer bewijs dat het grootste gedeelte van deze groep niet verder wil groeien dan het middenmanagement.”

Wat is er mis met de feministische redenering?
“Deze vrouwen denken volgens mij dat mannen gemakkelijk de top bereiken via borrels en golfbanen. Zo gaat dat natuurlijk niet. Voor mannen is het ook niet eenvoudig om de top te bereiken. De groep vrouwen die bereid is dat gevecht te leveren is veel kleiner dan bij mannen. En ik vind het heel oneerlijk als je vrouwen vervolgens een grotere kans geeft op een toppositie zoals mevrouw Etty en anderen dat willen.”

Waarom zijn er dan zo weinig vrouwen op topfuncties?
“Het is heel raar, maar feministen pleiten nooit voor een quotum voor vrouwen op de vuilniswagen.  Al het smerige en gevaarlijke werk in onze samenleving wordt bijna exclusief door mannen gedaan. Voordat je een quotum gaat instellen, moet je bewijzen of de situatie niet het gevolg is van vrije keuze. Ik zat laatst bij een discussie bij de Publieke Omroepen met het thema waarom er zo weinig allochtonen in de journalistiek werken. Je kunt natuurlijk zeggen dat dat groot onrecht en discriminatie is, maar wat bleek: bij allochtonen staat het vak journalist heel laag aangeschreven. Die willen dus gewoon niet net zoals veel vrouwen niet naar de top willen.”