Luidruchtige hulpverleners hinderen omwonenden
Schande, schande, schande: onverlaten die hulpverleners hinderen bij hun taak. Maar het kan ook andersom. Hulpverleners maken namelijk best wat lawaai. Al die sirenes en zo, heel hinderlijk. Vooral ’s nachts. En dan gaan mensen bellen. En wat doen hulpverleners dan? Sorry zeggen! “We proberen de overlast voor u zo kort mogelijk te houden.”
Neem de brandweer van Cromstrijen in de Hoeksche Waard. Daar krijgen ze wel eens telefoontjes van burgers die ’s nachts wakker worden van de sirene. Ergerlijk, want in Cromstrijen, met maar liefst dertienduizend inwoners, moet de brandweer natuurlijk om de haverklap uitrukken.
Goed, wat doet de dienstdoende centralist dan? Die gooit niet verontwaardigd de telefoon op de haak, roepend dat er du moment misschien wel levens van dorpsgenoten worden gered. Nee, in Cromstrijen legt de brandweer op de knietjes uit dat het soms nu eenmaal moet, dat uitrukken met sirene. Echt waar. “Wij hopen dat u begrip heeft voor het voeren van de sirene bij de brandweer en andere hulpverleningsdiensten.” En: “We proberen de overlast voor u zo kort mogelijk te houden.”
En denkt u vooral niet dat de brandweer van Cromstrijen de enige is die zich excuseert voor haar geluid. Commandant H.J. van Luinen van de brandweer van de metropool Hillegom wijdde er een hele brief aan. De brandweer van het dichtbevolkte Zuid-Groningen: “We hebben begrip voor mensen die wellicht in hun nachtrust gestoord worden.”
Mocht u onverhoopt naast een sireneklager wonen: doe het raam open, zet het volume op tien en klik.
