PVV-undercover: vragen, antwoorden

Is HP/De Tijd een smerig links blaadje?
HP/De Tijd verkeert in de prettige omstandigheid door links te worden omschreven als ‘de Fortuynbode’ en door rechts als ‘een typisch links blaadje’. Beide was (ooit) waar. Sinds 2009 is de politieke positie van HP/De Tijd helder: het blad wordt gemaakt voor de intelligente zwevende kiezer. En dat (zwevend) is tegenwoordig de grootste populatie. Dat betekent dat HP/De Tijd zowel plannen van ‘links’ als plannen van ‘rechts’ kan omarmen en bestrijden. Wat betreft ‘smerig’: we worden gedrukt op FSC-gecertificeerd papier, maar de inkt geeft bij zweethanden wel een beetje af.

Is de undercoveroperatie puberjournalistiek?
Dat schijnt Andries Knevel te hebben beweerd. Wat mij betreft is undercover-journalistiek een erg bij HP/DeTijd passende journalistieke methode. Maar bovenal: we hebben eerst geprobeerd via de klassieke weg (open en eerlijk) binnen te komen bij de PVV en pas toen we daar te horen kregen dat de PVV daar nooit aan meewerkt, is besloten tot deze methode.

Maar undercover-journalistiek is toch niet altijd gerechtvaardigd?
Dat maakt de rechter wel uit. Wat collega-journalistiek of de Raad voor de Journalistiek er van vinden, vinden we bij HP/De Tijd niet belangrijk. Als een club zich zo richting media gedraagt als de PVV, als een club zo in het middelpunt van de belangstelling staat als de PVV en als een club zo wordt gestigmatiseerd als de PVV, dan is het in het belang van de potentiële PVV-kiezers als iemand eens onderzoekt hoe het er écht aan toe gaat bij die PVV. En dat heeft Karen Geurtsen gedaan.

Hakenkruizen op de muur?
Nee. Wie de komende weken chocoladeletterkoppen in De Telegraaf verwacht over onthullingen uit onze komende drie dagboekafleveringen, zal niet staan juichen. Wie verwacht te lezen dat de PVV een professionele organisatie is of aan het worden is, ook niet. Wij spreken intern over een politieke soap, die bloot zal leggen wat een klunzig zootje het op veel gebieden is binnen en rond de PVV-fractie in de Tweede Kamer. Deze week richten we ons in HP/De Tijd op het veiligheidsaspect en de undercover-oparatie op zich, vanaf volgende week beschrijft Karen Geurtsen in drie delen in dagboekvorm haar periode als PVV-stagiair tussen 1 september en 18 december 2009.

Ze is bij jullie toch ook stagiair?
Een misverstand. Toen het idee ontstond was ze stagiair, toen ze bij de PVV begon, stond ze fulltime als gewoon verslaggever op de loonlijst van Audax. En dat blijft ze ook, hopelijk nog lang.

Waarom eigenlijk zo veel weken achter elkaar?
Nadat we deze week uitleggen wat we waarom en hoe hebben gedaan, volgen drie afleveringen met dagboekfragmenten van Karen Geurtsen. Die lezen als een politieke soap. En deze soap is minimaal drie afleveringen waard.

Wil HP/De Tijd niet gewoon heel veel blaadjes verkopen?
Natuurlijk. Daarmee kunnen we onze volgende undercover-operaties betalen. En zorgen dat een titel die jaren verlies leed weer helemaal gezond wordt. En gezond blijft.

Als ik nog meer vragen heb…
Mail! Naar [email protected]. Binnen 48 uur krijgt u antwoord.