Spring naar de content

Op z’n slechtst

Premier Jan Peter Balkenende is op z’n slechtst als hij zijn teksten niet van papier kan voorlezen. Dan zegt hij bijvoorbeeld nog volledig achter steun aan de oorlog in Irak te staan. Of: geen woord terug te nemen van wat hij er eerder uitflapte. Vorige week had de premier nóg zo’n moment. Toen de oliemannetjes van de coalitiepartijen CDA, PvdA en ChristenUnie rollend over straat gingen over punten en komma’s in de nieuwe regeringsverklaring naar aanleiding van het rapport van de commissie-Davids. De coalitiepartijen, meldde de premier, móesten er wel uit komen, want er zijn in ons land problemen die om een oplossing vragen.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Redactie

Daar heeft de premier groot gelijk in. We zitten midden in een economische crisis. De vergrijzing stelt ons voor grote opgaven. Een partij die de haat tegen de zogenaamde ‘kut-Marokkaantjes’ in steden als Gouda optimaal weet te verzilveren, zou weleens de grootste van het land kunnen worden. De koninklijke familie weet razendsnel de vorig jaar op 30 april in Apeldoorn in één klap opgebouwde sympathie om te buigen tot een groot gevoel van burgerlijk onbehagen. Er komt een debat aan over de vraag of onze militairen, ondanks de belofte van Den Haag, toch nog wat langer in Uruzgan moeten blijven.

Dus inderdaad, premier Balkenende, er zijn problemen die om een oplossing vragen. En tot op de dag van vandaag is de oplossing die CDA, PvdA en ChristenUnie bijeen houdt: uitstellen. Elke beslissing van belang schuift het kabinet Balkenende-IV (desnoods via werkgroepen) voor zich uit. Het heilige doel, het halen van de Tweede Kamerverkiezingen van 11 mei 2011, komt daarmee zo langzamerhand keurig in zicht.

Balkenende zei vorige week eigenlijk: we blijven bij elkaar voor de kinderen. De liefde is over, vader CDA en moeder PvdA hebben het zodanig met elkaar gehad dat er weinig voor nodig is om de irritatie naar de oppervlakte te halen, maar ja, scheiden is ook weer zowat. Met de kinderen in wier belang dit alles zou zijn, wordt helaas niet het land bedoeld, maar de in het kabinet participerende partijen. Die krijgen, als er nu verkiezingen zouden worden gehouden, een ongenadig pak slaag. Dat PvdA en CDA daadwerkelijk menen dat het land vooral gebaat is bij een grote PvdA en een groot CDA in de Tweede Kamer, ongeacht de daden, ligt ten grondslag aan het aanhoudende treurspel in Den Haag. Hoogmoedig strompelt Balkenende-IV naar de eindstreep. Daar wacht de man met de hamer.

Onderwerpen