Spring naar de content

Hitler stonk uit zijn mond

De toch al behoorlijk geknakte reputatie van de voormalige Duitse rijkskanselier en dictator Adolf Hitler heeft een nieuwe douw gekregen. De Führer, zo is nu wetenschappelijk komen vast te staan, had een bar slecht gebit, maar was bang voor de tandarts en stonk bijgevolg uit zijn mond.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door Roelof Bouwman

Dit nieuwe inzicht hebben we te danken aan de 39-jarige, uit Krefeld afkomstige tandarts Menevse Deprem-Hennen. Op zoek naar een thema voor haar proefschrift, stootte ze op nooit eerder publiek gemaakte aantekeningen van Hitlers tandarts Johannes Blaschke. Deze Blaschke, tevens SS-generaal, werd in 1945 door de Amerikanen krijgsgevangen gemaakt en werd toen bereid gevonden om, uit zijn hoofd, een rapport op te stellen over het tandheelkundige verleden van zijn beroemde ex-patiënt.

Uit de zestig jaar oude aantekeningen valt onder meer op te maken dat het gebit van Hitler reeds in 1933, bij zijn eerste bezoek aan Blaschke, in deplorabele staat verkeerde. Diverse pijnlijke en loszittende tanden en kiezen werden vervolgens voorzien van kronen en bruggen. ‘Het is zeer waarschijnlijk dat Adolf Hitler sterk uit zijn mond rook’, concludeert Deprem-Hennen. ‘Hij at ongezond, leed aan parodontitis [een bacteriële infectieziekte die ontstaat door ontstoken tandvlees] en in 1944 kreeg hij ook nog eens last van een ontstoken bovenkaak en moest een van zijn kiezen worden getrokken. Bovendien was Hitler erg kleinzerig. Zo veroorloofde hij zich de luxe om Blaschke acht keer in de Rijkskanselarij te laten opdraven voor een wortelkanaalbehandeling, terwijl daar normaal gesproken maar één of twee zittingen voor nodig zijn. Waarschijnlijk was Hitler, zoals veel mensen, bang voor de tandarts.’

Niettemin werd Blaschke, die ook als tandarts fungeerde van tal van andere nazi-kopstukken, door de Führer eigenhandig gepromoveerd tot doctor en in 1943 zelfs tot professor. In 1950 werd Blaschke ontslagen uit krijgsgevangenenschap en vestigde hij zich als tandarts in Nürnberg, waar hij in 1960 overleed. Zijn door Menevse Deprem-Hennen geschreven biografie Dentist des Teufels is uitgegeven door Medienbüro Junggeburth & Partner en is in elke goede Duitse boekhandel te koop.

Onderwerpen