Jan Kuitenbrouwer: Hostiehossen

Wij spelen in huiselijke kring een spel genaamd: ‘Zinnen Die Ik Niet Gedacht Had Ooit Te Zullen Horen.’ Authentieke, argeloos uitgesproken zinnen. Een voorbeeld: ‘Fuk op met je holocaust, ik wil gewoon weten wat een paar Doc Martens kosten!’ (16-jarige achter de computer zoekt op ‘Dr. Martens’ en belandt op skinheads-site.)

Vorige week noteerden we deze: ‘Ook de homoseksuele Prins Carnaval van Reusel heeft recht op een hostie.’ Ik dacht dat Prins Carnaval altíjd een homo is, maar blijkbaar toch niet, anders had deze problematiek zich natuurlijk al veel eerder geopenbaard. Wat me tegenvalt is dat de pastoor van Reusel er niet een katholieke oplossing voor bedacht heeft. Daaraan zie je dat de kerk de kerk niet meer is, ook de Roomse niet. Zou het de oecumene zijn, dat die oude, streng gescheiden bloedgroepen steeds meer door elkáár beginnen te lopen, zodat Rooms geleidelijk aan ook steeds gereformeerder wordt? Jammer, uit de marketing weten we tenslotte dat homogenisering marktaandeel kost – Unilever maakt niet voor niets achtentwintig soorten margarine. Dat was nu juist de USP van het katholicisme: de weergaloze lenigheid waarmee ze de facts of life altijd weer passend wisten te maken met the word of god – of andersom, de virtuoze verzoening van vroomheid en vrolijkheid. Waardoor je soms een beetje van het pad kon dwalen en toch lid van de kudde bleef.
Deze kwestie bood wat dat betreft natuurlijk mogelijkheden te over!

Ten eerste is het carnaval op zich al een historische vorm van wat tegenwoordig gedoogbeleid heet. Carnaval is een tijdelijke opschorting van de zeden, officieel goedgekeurd door de Katholieke Kerk – vandaar ook die ‘carnavalsmis’ tijdens welke de PC van Reusel niet ter communie mocht. Rome geeft jaarlijks zijn zegen aan een uitbundige viering van de zonde, en uitgerekend op dát moment gaan we scherpslijpen? Is dat niet een beetje schijnheilig?

Maar bovendien: met een béétje katholieke fantasie was er toch wel een mouw aan te passen geweest? Bijvoorbeeld door te besluiten dat het Carnaval niet van start gaat aan het eínde van die mis, maar aan het begin? Zodat iedereen kan inhaken bij het ‘hostiehossen’, zoals de communie  tijdens carnaval heet? En dat was maar één van de mogelijkheden die de pastoor van Reusel had om zijn kerk in het midden te houden. Hoe kan het dat tijdens carnaval van alles mag wat de rest van het jaar verboden is? Omdat mensen tijdens carnaval niet zijn wie ze zijn. Dat is de truc: zet een maskertje op en je mag de buurvrouw bespringen en met Frans Bauer meezingen. Zo had pastoor Buyens het ook kunnen benaderen: wie daar met devote honger & uitgestoken tong voor hem stond was niet zijn homoseksuele parochiaan Gijs Vermeulen, maar Prins Carnaval Gijs Den Urste Van Narrendonk – zoals hij qualitate qua heet. Een ietwat excentriek maar gelovig heerschap van buiten de gemeente & onbekende seksuele geaardheid, die jaarlijks op bezoek komt en dan graag de sacramenten ontvangt. Opgelost!

Maar nee, als de onvermurwbare ouderling van een Veluwedorp drijft die man het op de spits, en ten overstaan van gans de Reuselse gemeente zet hij Prins Carnaval voor schut.

Ik denk dat pastoor Buyens ambities heeft, zijn standpunt blijkt namelijk geheel conform de koers van zijn hoofdvestiging, het bisdom Den Bosch, en afgelopen zondag kreeg hij dan ook navolging van de ‘plebaan’ van de Sint Jan (zoals pastoors tijdens het carnaval genoemd worden), die zich niet wilde laten kennen en de banvloek nog eens herhaalde. Je gelooft je oren niet, maar het is waar.

Als ik de modale Brabantse kerkganger goed inschat heeft pastoor Buyens zijn begroting voor volgend jaar geen dienst bewezen met deze actie. Voor dit soort kwesties kun je ’t beste confessioneel dagblad lezen, die hebben nog verslaggevers in dienst met kennis van kerkzaken, zoals het Reformatorisch Dagblad, dat de plaats van handeling dan ook trefzeker in beeld brengt: Neogotische, laatnegentiende-eeuwse kerk, 400 zitplaatsen, op zondag gemiddeld 200 bezet. Ik wed dat dat er volgend jaar ronde deze tijd een stuk minder zijn. Of zoals iemand op www.Reuselcity.nl (‘ons dûrpke op ‘t net’) het samenvat: ‘Er zitten nog teveel mensen in de kerk zeker :-s ’ De timing van een en ander had natuurlijk niet ongelukkige gekund. Net nu de media bol staan van de verhalen over seksueel misbruik door Roomse ambtsdragers, in de VS, in Ierland en nu ook weer in Nederland. Pagina 3 van de Volkskrant van afgelopen maandag vat het perfect samen: boven de vouw een stuk over de hostie-rel in Brabant- ‘Alleen voor de plebaan een hostie’- , pal daaronder een reportage over de ‘verzwegen duistere kanten van het rijke Roomse leven.’

‘En dan zat hij met z’n hand in je broek.’ Dateline van beide stukken: Den Bosch. Ziedaar de boodschap van de RK Kerk Nederland: ‘Wij máken homoseksuelen, maar daarna willen we ze niet meer zien.’ Alaaf!