‘Fred Teeven is een gevaar voor de rechtspraak’

Onlangs verspreidde het Openbaar Ministerie in de media het bericht dat ‘Jack de Prikker’, verdacht van een aantal steekpartijen, een bekentenis had afgelegd. Wat denkt u als u dat leest?
“Ik ken de zaak niet, maar de vraag of deze man ‘de Prikker’ is, is alleen nog maar een hypothese. De term ‘bekentenis’ komt in het Wetboek van Strafvordering niet voor. Het is een verklaring van een verdachte. Of die als een betrouwbare bekentenis beschouwd kan worden, moet de rechter nog vaststellen. Als ik het zo lees, denk ik: het OM stelt zich op als partij, is bezig een zaak te winnen in plaats van relevante informatie te verzamelen voor een proces waarin de rechter de waarheid moet vaststellen.”

Ik heb gisteren aan tien mensen gevraagd wat zíj dachten. Volgens negen van hen is de zaak nu dus rond.
“Die zaak is helemaal niet opgelost! Het vaststellen van de waarheid gebeurt in de rechtszaal en nergens anders.”

Die negen zeiden: hij heeft toch bekend?
“Een bekennende verklaring is een van de mogelijke bewijsmiddelen. Maar daar zijn wel garanties bij nodig. Je moet iets weten over de omstandigheden waaronder hij is afgelegd, de persoon van de verdachte en de inhoud van de verklaring: kan die wel kloppen? Er zijn heel wat onware bekentenissen geweest. Neem de Schiedammer Parkmoord. De bekentenis van verdachte Kees B. kón niet eens waar zijn. Het tijdschema kon niet. Kees B. werd veroordeeld terwijl de rechtbank in de volle wetenschap was dat het tijdschema in zijn bekennende verklaring niet klopte. Er werden allerlei drogredenen aan toegevoegd om dat recht te breiden, maar er klopte geen bal van. In de zaak-Ina Post [een bejaardenverzorgster die eind jaren tachtig werd veroordeeld wegens moord een van haar cliënten, – red.] klopte de bekentenis voor geen meter. Dat had de rechter ook kunnen zien. Maar die heeft het nooit willen uitzoeken.”

Lees de rest van het artikel in HP/De Tijd van deze week