Vernieuwd rood

Beaujolais heeft een beetje moeite met het bepalen van zijn positie. Is het nu die montere, onbezonnen rode die zijn wereldfaam vooral dankt aan de Primeur, een wijn die schier foetaal gedronken dient te worden? Of kan beaujolais ook als volwassen gezien worden, dankzij de wijnen van zijn tien cru’s die prima kunnen ouderen? Trouwens, wat is eigenlijk de typische beaujolais-stijl? En bestaat die wel? Hoe dan ook, er zijn meer dan genoeg inspanningen te melden uit de staartstreek van Bourgogne. Zo zien sommigen het als goed nieuws, maar anderen juist weer als slecht, dat twee coöperaties sinds kort de krachten hebben gebundeld. Dat nieuwe bedrijf tekent voor tien procent van de totale wijnproductie van de streek. De kritische beaujolais-watchers vrezen eenheidswijn, terwijl de positivo’s juist toejuichen dat duurzamer en biogecertificeerd produceren nu in een stroomversnelling komt. Een van de twee coöperaties is daar al ‘heel ver in’. Bovendien zijn de kwaliteitseisen voor beaujolais opgeschroefd. Er zal minder geoogst worden per hectare, tijdens de keuringen zal er strenger beoordeeld worden en de streek wordt geherstructureerd. Binnen dat laatste valt onder andere het afbakenen van gebieden die zich straks zelfs mogen gaan bedienen van het predicaat ‘premier cru’. De kwaliteitsverbetering wordt nog verder onderstreept doordat vanaf 2012 negen van de tien cru’s – Régnié volgt later -hun wijnen ‘bourgogne gamay’ mogen noemen, een verwijzing naar ‘de eigen druif’. Of dat allemaal duidelijkheid zal scheppen, valt te bezien. Maar in ieder geval hebben Frankrijk én de Europese Unie hun geloof in de aanpak uitgesproken. De komende jaren is vier miljoen euro uitgetrokken om de wijnen onder de aandacht te brengen, vooral in de Verenigde Staten en Japan. Wij Europeanen kunnen dus struikelen over de fotograferende Amerikanen en Japanners in de Beaujolais. Dit jaar wordt daar namelijk ook nog de toeristische wijnroute in gebruik genomen. HH