Spring naar de content

Let op Rutte!

Mediageniek is Mark Rutte allerminst. Maar is dat een nadeel in een verkiezingstijd waarin velen zich zullen overschreeuwen? Let op: Rutte gaat zetels pakken in de luwte.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Redactie

Leeft Mark Rutte nog? Temidden van de hoogoplopende consternatie over de mogelijk vertrekkende Balkenende, de splinternieuwe Job Cohen, de herboren Halsema, de stuntman Wilders en de studio’s afhollende Pechtold, is het opvallend stil rond de VVD-lijsttrekker. Afgezwaaid VVD-kamerlid Arend Jan Boekestijn zal er, wellicht, blij mee zijn. Hij deelde zijn academische maatje en geschiedenisgoeroe Maarten van Rossem in een beroemd geworden nababbel, aan de toog van DWDD, immers mee dat Mark Rutte ‘écht geen idee’ heeft. De interessante vraag luidt nu: is dat eigenlijk een bezwaar? Is de Nederlandse kiezer wel zo verzot op politici met diep doordachte plannen en wenkende vergezichten?
Dat journalisten genoeglijk in hun handen wrijven bij de komende verkiezingskoorts, hoort bij hun vak. Dat ze politici eindeloos gaan bevragen over hun plannen voor het land, en de redenen achter die plannen, is hun heilige taak. En dat de media zodoende de komende maanden worden meegezogen naar een gebied waar zonsopkomst en zonsondergang bepaald worden door de allerlaatste verkiezingstrucs en -schermutselingen, is een onvermijdelijk gegeven.
Maar wie zegt dat de kiezer dat allemaal boeiend vindt? En de tijd heeft om het allemaal te volgen? Voeg daarbij de antagonisten Wilders en Pechtold, die, meer dan anderen afhankelijk van media-aandacht, voorspelbaar en vermoedelijk tot vermoeiends toe over elkaar heen gaan rollen, en er is op rechts ruimte voor een baken van rust. Iemand die ongehinderd door dwingende idealen en groene gekte rustig de knoopjes van zijn pyjama door de even zoveel gaatjes punnikt. En Nederland uitzicht biedt op aloude waarden als: hard werken, geen gezeur en minder bedilzucht. Juist ja, Mark Rutte. In de TNS-NIPO peiling van eind maart is hij met zijn VVD stilletjes al de tweede partij (25 zetels), vlak voor het CDA (24) en de PVV (18)!

Aangezien weinig kiezers de moeite nemen partijprogramma’s naast elkaar te leggen en te vergelijken, laat staan door te rekenen, dient het gedachtegoed van een partij in aantrekkelijke slogans samengevat te kunnen worden. Wat heeft de VVD, naast een rustige Rutte, op dat punt in de aanbieding? Welaan, een pakket waar veel CDA-ers en PVV-ers ongetwijfeld het water van in de mond loopt.
Hoewel de definitieve tekst pas op 9 april wordt geopenbaard, licht voorzitter van de programcommissie, Prof. Dr. Jan Anthonie Bruijn, al een flink tipje van de sluier in Het Financieel Dagblad. In zijn optiek kan Nederland zowel zijn financiële straatje snel weer schoonvegen (30 miljard bezuinigingen, waarvan tweederde in de komende kabinetsperiode), de belastingen voor de burgers verlagen, als meer politieagenten (3500) en beter onderwijs (1 miljard extra) organiseren.
Natuurlijk zijn er voorspelbare ’slachtoffers’ die deze Houdini-act moeten sponsoren: Europa (halvering bijdrage), het studiebeursstelsel (omgevormd tot leenstelsel) en ontwikkelingssamenwerking (een kwart minder). Maar het zijn stuk voor stuk keuzes waar CDA- en PVV-kiezers heel erg blij van worden. En die ook nog ‘catchy’ zijn samen te vatten tot ‘minder ambtenaren’, ‘minder belasting’, ‘beter onderwijs’ en ‘een kloppend huishoudboekje’: een vierklapper die menigeen als muziek in de oren zal klinken. Als de VVD-campagne door verstandige mensen wordt geleid, zou het advies aan Mark wel eens kunnen zijn: ‘Keep calm! Blijf lekker aan je pyjama punniken!’. Waar Balkenende tegen het beeld van zwakke leider zal moeten blijven vechten, Pechtold gedoemd is in een orgie van mediaoptredens de draad kwijt te raken, en Wilders in al zijn standvastigheid uiteindelijk een taai mediahapje wordt, hoeft Mark Rutte niet veel meer te doen dan zijn goede humeur behouden. En met zijn guitige blik de lof te zingen van een VVD, die ‘geen onverantwoorde dingen doet’ (sneer naar PVV), ‘geen brekebenen als premier wil’ (sneer naar CDA), ‘geen liefhebber is van praatclubs’ (sneer naar D66) en al helemaal ‘geen trek heeft in een hernieuwd staatssocialisme’ (sneer naar PvdA).
Misschien bestaat er al een mooie, wetenschappelijke term voor. Maar als je zonder eigen verdienste de wind in de zeilen krijgt, is het misschien hoe dan ook tijd om dat verschijnsel spoedig om te dopen tot De Eerste Wet Van Rutte! De heerlijke bries waarmee de VVD nu in de richting van ‘natuurlijke middenpartij’ wordt gedreven, is niets minder dan een godsgeschenk voor de liberale bleekneus en zijn achterban.    

Wat we met Rutte vervolgens voor vlees in de kuip halen? Toch vooral het type gevaarloze schoonzoon. In 2008 kwam hij als partijleider binnenzeilen met het weidse beeld dat Nederland ‘het New York van Europa’ zou moeten worden. In een politiek klimaat dat destijds gedomineerd werd door claustrofobie opwekkende thema’s als integratie, veiligheid, respect en ‘kut-Marokkanen’, werd Rutte’s idee (of was het meer een droom?) lauwtjes ontvangen. Maar inmiddels is de lauwheid rond zijn persoon eerder een pré dan een minpunt. In het weinig verheffende spektakel rond de val van Balkenende IV heeft hij netjes en goedkeurend knikkend aan de kant gestaan, zonder ook maar één keer de toorn te wekken van Kamervoorzitter Verbeet.
Zijn aanvankelijke enthousiasme voor de voormalige burgemeester van New York, Rudy Giuliani – een resultaatgerichte hardliner—tot-in-het-merg – was wat potsierlijk. Zelf is hij meer van de goede manieren en een kaakje bij de koffie – de ideale gast aan tafel van een hernieuwde Paarse coalitie, eventueel aangevuld met GroenLinks. U hoort het goed: GroenLinks! Want als één ding vaststaat, is het wel dat Mark op de linkervleugel van zijn partij opereert, een progressieve liberaal is, ‘hart’ heeft voor de aarde en onder vrijheid ook verstaat dat je tot in lengte van dagen gespaard moet blijven voor een zee, die plotsklaps de duinen opzij schuift en een kijkje komt nemen in het achterland.    
Ja. dankzij de brave schoonzoon Rutte is zijn partij meer dan ooit ‘salonfähig’. Er is opvallend weinig fantasie voor nodig om Halsema, Cohen, Pechtold en Rutte straks tijdens een geanimeerde soiree, en onder het genot van een drankje, de blauwdruk van een nieuw kabinet te zien optekenen. De ‘bozen’ van PVV en SP lijken daar niets te zoeken te hebben en het CDA, ach, het CDA zal tijd nodig hebben om zijn wonden te likken na de houdgreep waarin Balkenende de partij acht jaar gehouden heeft.
Tot slot: tel nu eens het Cohen-effect bij De Eerste Wet Van Rutte op, en we zouden na de zomer zomaar ineens bij PaarsPlus (PvdA, GroenLinks, D66 en VVD) kunnen uitkomen. Gezien de historie een dubieus genoegen. Maar als de sociaal-democraten hun vernietiging van het onderwijs ongedaan kunnen maken en de liberalen hun gesol met publieke voorzieningen staken, is het land misschien weer voor vier jaar aardig onder de pannen.

Onderwerpen