10 eigenwijze meningen over Wilders

Beste Geert,

Als co-auteur van het boek Undercover bij de PVV heb ik veel aan je te danken. Er is inmiddels een zéér acceptabel aantal exemplaren verkocht – de revenuen zijn meer dan welkom. Ik sluit niet uit dat het boek je is meegevallen. Jouw partij komt weliswaar naar voren als een clubje amateuristisch opererende rasopportunisten, maar absoluut niet als een samenwerkingsverband van halve of hele fascisten.

Sommige linkse commentatoren waren daar teleurgesteld over. Ze hadden gehoopt dat jij en je discipelen naziliederen aanheffen zodra jullie je onbespied wanen. Een interessante paradox; de mensen die jou het meest verachten, waren teleurgesteld dat je toch niet de nieuwe Anton Mussert bleek te zijn.
Wie ben je dan wel? Mijns inziens ben je het onvermijdelijke gevolg van de moord op Pim Fortuyn en het feit dat, zoals een commentator van een concurrerend weekblad onlangs opmerkte, programma’s als Opsporing Verzocht week na week een reclamespot voor jouw PVV zijn.

Uit de Stemwijzer en het Kieskompas blijkt telkens weer dat ik het met elke politieke partij ten dele eens ben. Dat geldt dus ook voor de PVV. Net als jij verbaas ik me er bijvoorbeeld over dat mensen die anderen keer op keer ernstig leed toebrengen, vaak snel weer op vrije voeten zijn. Dit dankzij rechters en bestuurders die – zo vermoed ik althans – zelf in de betere (lees: lelieblanke) buurten wonen, weinig benul hebben van de dagelijkse hardheid in de probleemwijken en het zich dus kunnen permitteren criminele jongeren een derde, zesde of tiende kans te geven.

Jij hebt wél een idee van die dagelijkse hardheid. Tien jaar geleden woonde je namelijk in de Utrechtse wijk Kanaleneiland, waar Marokkaanse ‘straatterroristen’, zoals jij ze noemt, autochtone bewoners (ik ken er zelf een paar) het leven behoorlijk zuur maakten. Je hebt dus aanzienlijk meer street credibility dan ‘een’ Alexander Pechtold. De D66-leider verklaarde in Zomergasten dat hij geen enkel begrip kan opbrengen voor de PVV-aanhang omdat, aldus Pechtold, die PVV-stemmers er maar aan moeten wennen dat het in hun portiek een beetje anders ruikt omdat de exotische buurman anders kookt.
Het integratievraagstuk teruggebracht tot een extra theelepel saffraan in de couscous. Kan het naïever?

En toch, beste Geert, zou ik nooit op je kunnen stemmen. Relschoppers door de knieschrijven schieten, een belasting op hoofddoekjes: het is allemaal van een onnozelheid waar ik niets mee kan. Van de verhoging van de AOW-leeftijd een breekpunt maken, ik trap er niet in; je wílt gewoon niet regeren. Dat is overigens maar goed ook, want God verhoede dat een loose cannon als Dion Graus in het kabinet terechtkomt.
“Wees maar blij dat ik het ben,” zei Pim Fortuyn in 2002. Na zijn dood werd jij het. Dat is geen verbetering gebleken. Ik ben benieuwd hoeveel zetels je op 9 juni nog weet te halen. De hoogopgeleide kiezers ben je inmiddels kwijt, vrees ik voor jou.

Toch bewonder ik je om je moed. Je leidt een afgrijselijk leven. Dat dat zo moet, maakt me bozer dan je dwaze opmerkingen over hoofddoekjesbelastingen.

Sterkte!

Lees de andere negen brieven aan Geert Wilders in de HP/De Tijd van deze week