Spring naar de content

Nieuwe lichting

Tijdens de kortste, krachtigste cursus journalistiek van Nederland krijgen wij als studenten van de Postacademische Dagbladopleiding Journalistiek (PDOJ) vijf maanden nauwelijks tijd om adem te halen. Elke dag een krantje maken, colleges volgen, op excursie gaan, matadors uit het vak aan de tand voelen; de docenten noemen het wennen aan de polsslag van het nieuws. Zeven dagen per week, 24 uur per dag. In die hectiek een heel nummer vullen van HP/De Tijd heeft het risico dat het tussen neus en lippen door moet.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Redactie

Maar zo ging het niet. Voor het eerst mochten we ons wagen aan het echte werk, eindelijk belden mensen terug en wilde iedereen wel een afspraak maken.

Wij zijn Confetti, maar geen feestnummers. Hoewel? Het maken van een special is met alle stress echt ‘n feestje.

Begin februari vroeg onze docent Hans Maas aan Dorinde en mij of we hoofdredacteur wilden worden van een speciale PDOJ-publicatie van HP/De Tijd. Ik heb niet lang getwijfeld: het leek mij een unieke kans om van binnenuit te zien hoe een blad als HP/De Tijd wordt gemaakt.

Dat was het inderdaad.

Wat me vooral is bijgebleven, is de selectie van de artikelen. Naast de kwaliteit speelden ook veel andere factoren een rol, zoals de aanwezigheid van voldoende beeldmateriaal. Al met al was het een ervaring die ik niet had willen missen. Het gaf een enorme kick om alles te organiseren en vlak voor de deadline oplossingen te bedenken voor problemen.

Een heel nummer van HP/De Tijd maken was, ook voor negentien aanstormend journalistieke talenten van de PDOJ, geen gemakkelijke klus. Wel een heel leuke, die we met veel enthousiasme en inzet hebben aangepakt. We konden als jonge honden snuffelen aan de journalistieke realiteit – bij HP/De Tijd waaide een frisse wind over de redactie in de vorm van deze Confetti-journalisten.

Na weken te hebben geschreven, gemaild, geblogd, ge-sms’t, getwitterd en geouwehoerd is ons magnum opus af. Het resultaat biedt een kijkje in de tijdgeest waarvan we zelf het product zijn. Zonder navelstaarderij, maar wel betrokken. Zonder belerende vinger, maar wel bevlogen. Creatief en veelzijdig, als de Confettigeneratie zelf.