Spring naar de content

51 vrijpostige vragen aan Bram Bakker en Meindert Inderwisch

De een is een omstreden psychiater, de ander therapeut en ex-verslaafde. Samen schreven zij met Zucht een boek over verslaving. 51 vrijpostige vragen aan Bram Bakker en Meindert Inderwisch. ‘Samen vormen Bram en ik één bipolaire stoornis: hij is de manische en ik de depressieve.’ 

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Redactie

Waar kennen jullie elkaar van?
Inderwisch: “Bram behandelde Rogi Wieg, een goede vriend van mij die kampte met een zware depressie. Een aantal jaren geleden had ik grote problemen met slapen en Rogi raadde mij aan bij Bram langs te gaan. De adviezen die hij had werkten niet, maar we mochten elkaar graag. En dus zei Bram vervolgens: ‘Zullen we vrienden worden?’”

Doe je dat bij iedereen die je niet kunt behandelen?
Bakker: “Nee, we hadden geen behandelrelatie. Hij kwam gewoon eens vragen wat voor slaapmiddelen en opties er zijn.”
I.: “Die man weet nu eenmaal veel van farmacologie af. Daar hebben we het over gehad en dat was dat. Vervolgens bleek het te klikken.”

Wat klikte er tussen jullie?
I.: “Bram is direct, zonder grof te zijn en tegelijkertijd niet bang om zichzelf te laten zien.”
B.: “Wat Meindert voor mij innam, is dat hij – meer nog dan ik – wel een man is, maar toch zacht. Dat is een schaars goed. De meeste zachte mannen zijn nicht of meteen echt in alles soft, en dat is hij niet.”
I.: “Ik ben een dichter, maar kan iemand ook een knal voor zijn hersens geven, inderdaad. Weet je, samen vormen Bram en ik één bipolaire stoornis: hij is de manische en ik de depressieve.”

Zouden jullie weleens willen ruilen van kant van de bipolaire stoornis?
I.: “Ik zou vooral graag de fysieke staat van Bram willen hebben. Die man loopt marathons en is een en al spiermassa. Dat ben ik niet.”

Vanwaar dit boek?
I.: “Ik ben als schrijver en dichter in 1985 gedebuteerd, maar toen ik ging scheiden, ben ik met schrijven gestopt. Het lukte me niet meer. Bram vond dat zonde – die gaf me geregeld een schop onder mijn kont en stimuleerde me om weer te gaan schrijven. Daarnaast hebben we beiden een kijk op verslaving die out of the box is.”

Wat is er zo bijzonder aan jullie visie?
B.: “Wij behandelen en begeleiden allebei mensen die een verslaving hebben, maar durven tegelijkertijd ook naar de oorzaak van al die verslavingen te kijken.”

Lees de rest van het interview in HP/De Tijd van deze week