Altijdgratisporno.com

Als je over internet schrijft, word je algauw gedwongen in jaartallen te denken. Of in delen van jaartallen. Veranderingen voltrekken zich razendsnel. De zogenaamde netwerkgeneratie (opgegroeid voor het beeldscherm), en zeker de voorhoede daarvan, lijkt permanent op zoek naar iets waar eigenlijk al geen fatsoenlijk Nederlands woord meer voor bestaat – een game changer. Ofwel een apparaat, toepassing of vondst die alles wat we tot dan toe voor waar of bewezen hadden aangenomen op losse schroeven zet en het hele ‘spel’ opnieuw laat beginnen. Het uitwissen en opnieuw laten beginnen van het ‘spel’ is de natte droom van iedere nerd (en die van elk technologiebedrijf). Het prominent in de media verschijnende en o, zo hippe megaconcern Apple, nu weer met de iPad, lijkt de psyche van de nerd het best te doorgronden. Apple voedt de honger naar het volslagen nieuwe, naar uitwissen en opnieuw beginnen, naar de-wereld-zoals-we-die kennen-maar-dan-volgens-compleet-nieuwe-regels met steeds weer nóg nieuwere speeltjes, waar een vaste elite van bloggers, techies en geeks van uit z’n dak gaat. Waarna al die Apple-speeltjes (iPod, iPhone, iPad) in groten getale doorsijpelen naar een breder publiek, dat uit angst iets te missen naar de winkel rent of zo’n speeltje online bestelt.

Het bijhouden van alle veranderingen is in zichzelf feitelijk een game. Vandaar dat je in die kringen heel vaak iemand hijgerig hoort roepen dat iets ‘hééééél erg 2008’ is, of ‘typisch 2005’, of ‘volkomen 2000’. De precisie waarmee een apparaat, handeling of verschijnsel in een bepaald (recent) tijdsgewricht kan worden gelokaliseerd, is een bewijs van autoriteit en absoluut inzicht. Van een afstandje klinkt het als een luchtige en misschien wel gezonde vorm van intellectuele nieuwsgierigheid om steeds het nieuwste van het nieuwste bij te houden en te ervaren, maar er zit ook een harde kant aan die minder belicht wordt. Toen ondergetekende in een telefoongesprek met de hoofdredacteur van het geek-blad Bright onomwonden toegaf dat hij het nieuwste dingetje van Apple aan zich voorbij had laten gaan en niet van plan was alsnog bij te draaien, werd zijn bijdrage aan het tijdschrift van het ene op het andere moment stilgezet. Zoals Maurice de Hond in de jaren negentig al aantoonde: ook het digifanatisme is een eng geloof met alles erop en eraan, inclusief rekkelijken, preciezen en afvalligen. En wanneer u me toestaat, huil ik even uit bij schrijfster en Nobelprijswinnaar Doris Lessing, die kort na de bekendwording van de aan haar toegekende prijs opmerkte dat internet ‘onze banden met het verleden’ dreigt door te knippen en de mensheid opsluit in een ‘eeuwigdurend nu’.

Toegegeven, een lange inleiding om het over porno op internet te gaan hebben. Ware het niet dat ook de regels van de seks- en porno-industrie anno 2010 door internet worden gedomineerd en, derhalve, even koortsachtig als voortdurend verschuiven. Neem een legendarische site als YouPorn.com. Ooit begon het, nog niet zo heel lang geleden, als een reality-variant van de mainstream studioporno, en was het korte tijd zelfs in puriteinse kringen bon ton om ernaar te kijken. Met de roman Via Capello 23 hield de romancier Christiaan Weijts via zijn personage, kunsthistoricus Arthur Citroen, twee jaar geleden zelfs een verkapt pleidooi voor de ongeremde en pure grimassen die ongeregisseerde amateurporno voortbrengen en door elke stilistiek heen de ware gedaante van de mens zou tonen. Zeg maar: internetporno als onbespoten, GroenLinkse seksappeltjes. Maar nu, drie jaar later, is YouPorn compleet overwoekerd door de confectieporno van de commercie en kunnen de goede bedoelingen van de beginperiode – vrije expressie in de eigen slaapkamer voor het oog van de wereld – alweer gebrandmerkt worden als ‘enorm 2007!’.

Een Telegraaf-artikel over ‘s lands bekendste pornosite-miljonair, Patrick Terwee (www.thehun.net) uit 2002 leest intussen helemaal als een middeleeuws traktaat. We komen van alles te weten over ‘doorverwijspagina’s’, over ‘telefoonseks’ en de ranzig vette inkomsten van de West-Friese site-exploitant worden, tussen haakjes, nog even omgerekend in guldens. Kortom, als er één kannibaal is die ons constant op de hielen zit, als één monster slechts een enkele struik bij ons vandaan ligt om ons uit het centrum van de aandacht en misschien wel van de geschiedenis te werpen, dan is dat het alomtegenwoordige internet wel: ons zelfgecreëerde monster.

Om achter de machinaties van de digitale pornowereld te komen, meld ik me bij een toonaangevend bedrijf in zogenaamde rich media, gevestigd te Amsterdam. Ze willen hun kennis over het ‘ecosysteem dat internet is’ graag delen, op voorwaarde dat hun naam niet in het artikel wordt genoemd. “We hebben grote klanten en die worden nou eenmaal niet graag met porno in verband gebracht,” legt de man van hrm uit. “In ons huidige bedrijf doen we dan ook niks met porno.” Naast hem zit een collega en webdeveloper. Beiden hebben al bij diverse bedrijven fikse hoeveelheden vlieguren gemaakt met online- en crossmediale activiteiten. Momenteel ontwikkelen ze nieuwe platforms en portals voor prestigieuze klanten.

Hoewel de heren met gezonde trek klaarzitten om los te branden over hun favoriete onderwerp – internet – is het wellicht handig hun specialistische kennis van pornosites nog even te laten rusten. Eerst maar eens de basisvraag: hoe is het mogelijk dat al die met engelengeduld, spiritualia, potentiepillen, gehuurde villa’s en weggezalfde puistjes opgenomen porno zomaar 24 uur per dag geheel gratis en voor niks te bekijken valt? Is het echt waar dat de grootst mogelijke vunzigheden – waar vorige generaties nog zweterige momenten in de kiosk of bij de bioscoopkassa voor in de strijd moesten werpen – nu 24 uur per etmaal beschikbaar zijn voor wie bereid is enkele keren door te klikken op internet? De heren knikken. Het pornoparadijs is realiteit. “Je moet het zo zien,” zegt de hrm-man. “Seks is van alle talen misschien wel de meest internationale. Alle mannen over de hele wereld zijn actief of passief geïnteresseerd in seks en porno. Persoonlijk durf ik de stelling aan dat ruim negentig procent van de mannen in de westerse wereld pornosites bezoekt, waarvan pakweg tien procent heavy user is. Grote pornosites als YouPorn en Tube8 moet je zien als globale sleepnetten, waarin dagelijks miljoenen vissen annex potentiële klanten worden gevangen. Bij zulke astronomische aantallen hoef je maar een heel klein percentage te verlokken een banner of videodienst aan te klikken en je verdient er al aan.”

Over het businessmodel achter al die gratis internetporno hoef je dus niet al te ingewikkeld te doen. “Het is letterlijk zo dat je met de gratis video’s wordt opgegeild,” zegt de webdeveloper. “Al die kilometers gratis porno zijn erop gericht om jou lid te maken van een spannende betaalsite of, meer nog, one-on-one te laten gaan met een camgirl bij jou in de buurt. Dat laatste tikt het snelst aan. Zodra je bent ingelogd bij zo’n meisje, gaat de teller lopen. En dan kan het hard gaan, hoor!” Om een idee te geven van het formaat geldkraan dat online pornosites trachten open te draaien: volgens een recente schatting van branche-organisatie ICANN (Internet Corporation for Assigned Names and Numbers) wordt er wereldwijd, per seconde, circa 3000 dollar (ruim 2500 euro) aan online seksdiensten uitgegeven. Per minuut zou dat dus 180.000 dollar zijn! Kortom, een lucratief wingewest.

Naast de grote markthallen van de internetporno is er ook een circuit van kleine zelfstandigen dat probeert te verdienen aan porno en de surfer in de kleinste achterafsteegjes van het internet tracht te verleiden in te voegen bij de brede autostrada’s van de mainstream studioporno. “De grote producenten zoals Vivid struinen het net af, op zoek naar talentvolle jongeren van pakweg zestien à zeventien jaar, die goed kunnen ontwerpen en een neus hebben voor commercie. Ze geven gratis content aan die talenten, zodat die hun eigen winkeltje op internet kunnen beginnen door het materiaal aantrekkelijk te versnijden en te presenteren. In marketingtermen is dit het ‘affiliate systeem’. Voor scholieren en studenten is dat aardige business, waar je met een beetje geluk honderden dollars of euro’s per maand mee verdient. Puur met het genereren van verkeer richting betaaldiensten. Veel pokersites werken volgens dezelfde methode.”

De prettige nuchterheid waarmee beide heren over de vaak als schimmig ervaren wereld van de online business praten, verrast in positieve zin. Het idee dat je peperdure consultants nodig zou hebben om succesvol te zijn op internet weten ze met hun heldere presentatie en analyse serieus aan het wankelen te brengen. “Vergis je niet,” zegt de webdeveloper. “Succes op internet is vaak van een onthutsende simpelheid. En dat komt doordat het kennisniveau van de gemiddelde internetgebruiker echt dramatisch laag is. Wie gemak biedt, is koning. Vandaar het succes van iemand als Patrick Terwee, de man achter The Hun.”

Terwee (37) is hét icoon van de vaderlandse online pornobusiness. Voor zover bekend geeft hij geen lezingen, pretendeert hij geen bijzondere kennis of strategieën te hanteren, is hij niet geïnteresseerd in beroemdheid en blijft het gissen hoe hard dan wel gesmoord hij dagelijks in zijn vuistje lacht. Zijn portal (www.thehun.net) is volgens de website gevestigd in de West-Friese gemeente Wervershoof en reeds jaren een magneet voor pornosurfers. Al in 2005 berichtten diverse media dat Patrick zijn ’20 miljardste pageview’ zou hebben gescoord. Nouveau riche Terwee (Quote schat dat hij acht miljoen euro met zijn site heeft verdiend) wordt ook wel de ‘link- koning’ genoemd. Enerzijds weet hij talloze pornoboertjes steeds weer te verleiden tot het opsturen van links, in de hoop te kunnen meeprofiteren van de grote bezoekersaantallen van The Hun. Anderzijds komt de portal razendsnel in beeld bij seksbeluste surfers, die ook eens stoutmoedig achter een computer kruipen en weleens willen zien hoe het toegaat in het online Sodom en Gomorra. “Je wilt niet weten hoeveel mensen geen flauw benul hebben van een browser en hoe ermee om te gaan. Dat soort lui tikt gewoon maar iets als ‘naakte meisjes’ in de Google-balk,” zegt de webdeveloper. “Echt, dat is de overgrote meerderheid! En een heleboel van die mensen komen al snel uit bij The Hun. Ik zou zeggen: ga eens kijken op die site. Het ziet er niet uit, maar effectief is het wel.”

Internet, snelheid en gemak zijn begrippen die welhaast een drie-eenheid vormen. Vandaar dat het leeuwendeel van de internetporno volledig gestandaardiseerd is: een Big Mac waarbij je met een paar grote happen aan je gerief komt. Ofwel: wat de surfer wil, dat krijgt-ie. “Het gros van de mensen heeft geen zin tijd te verdoen met ingewikkelde zoektochten of al te bizarre vormen van seks. Vaak gaat het ook nog stiekem, dus moet het snel, sneller, snelst,” zegt de hrm-man. De hoofdreden dat het oorspronkelijk vernieuwende YouPorn al gauw afgleed naar de confectieporno was precies die hang naar voorspelbaarheid. “Het laatste waar pornosurfers naar op zoek zijn is verrassing. Ze willen de juiste dames met de juiste borstgrootte in het juiste standje zien. Die houding zorgt ervoor dat amateurporno automatisch naar de marge verdwijnt. Het is niet gelikt genoeg. Te weinig voorspelbaar.”

Alvorens de online pornowereld voorgoed te bestempelen als het even groezelige als strakgetrokken eindstation van de menselijke fantasie, ziet de hrm-man toch ook bemoedigende, emancipatoire tendenzen. Neem de pornosterren die zich gedeeltelijk of zelfs helemaal van de filmproducenten weten los te weken en via eigen URL’s hun eigen business creëren. “Je ziet dat individuele pornosterren steeds slimmer worden in online marketing en massa’s verkeer op gang weten te brengen naar hun eigen betaalproducten.” Als je wilt zien hoe hip, chic en doortrapt de moderne pornoster zich presenteert, is www.sashagrey.com een aan te bevelen adres. Volgens de laatste wetten van de hyperpersonal marketing wekt ze op haar homepage met state-of-the-art-vormgeving de bedrieglijke indruk dat jij, toevallige bezoeker, heel intiem in haar beduimelde spulletjes mag rondstruinen: paspoort, agenda, ruitjesschrift met persoonlijke aantekeningen. De ideale opmaat naar een peperdure live-sessie waarin jij de illusie mag koesteren dat jij voor even als droomprins haar leven mag binnekomen, waarbij Sasha dan natuurlijk slim en wulps genoeg is om je fysiek en financieel leeg te zuigen. Grey is de ultieme porno power girl. Sinds kort doet ze porno er trouwens bij, want met The Girlfriend Experience, onder regie van Steven Soderbergh, maakt ze haar officiële speelfilmdebuut en is ze doorgedrongen tot de civiele Hollywood-rangen. Sasha lacht dus niet alleen behoeftige pornosurfers uit, maar ook de gedecoreerde regisseurselite die mee wil surfen op haar porno-imago.

Als we per se tot een conclusie over internetporno anno 2010 moeten komen – en waarom zouden we geen poging wagen? – dan lijkt de kern dat pornovideo’s zijn opgehouden enige schandaal- of nieuwswaarde te vertegenwoordigen. Door de digitale revolutie zijn ze het weggeefsponsje bij de supermarkt geworden, de Kabouter Plop-muts bij het dagblad, het kaartspel bij de schiettent: een gratis cadeautje dat je hopelijk aanspoort om echt geld te gaan uitgeven. In het geval van de pornowereld: aan sekslijnen, webcamsessies, datingsites, escortbureaus, et cetera. In feite is de wereldwijde pornoberg van de vele miljoenen pornosites een smeermiddel geworden voor menselijk contact van één bepaald genre: sekscontact.

Dat daar het ‘echte geld’ zit (en niet meer in de video’s zelf) hoeft geen bevreemding te wekken. De markt voor neuken-zonder-verplichtingen zal altijd een immense blijven, waar ook de reguliere bedrijven graag een graantje van meepikken. “Misschien verklap ik een geheim, maar een keurig nette datingsite als Lexa.nl verdient een flink deel van zijn geld met onenightstands, ik schat minstens vijftig procent,” zegt de hrm-man. Graag willen de heren nog even het fabeltje rechtzetten als zou porno de drijvende kracht achter het huidige internet zijn, of het in financieel opzicht overeind houden. De webdeveloper: “Internet draait momenteel vooral op financiële transacties. Het aantal mensen dat via internet zijn eigen bankzaken regelt, groeit explosief. Door de opkomst van sociale netwerken als Hyves, LinkedIn en Facebook is het dataverkeer van porno ook relatief minder belangrijk geworden. Het meest opmerkelijk is misschien wel dat ‘Facebook’ het woord ‘porn’ heeft ingehaald als meest gebruikte zoekterm. Dat zegt veel.”

Een voorspelling waar de heren zich tenslotte zonder veel twijfel aan durven te wagen is het aanstaande succeshuwelijk tussen games en porno. Met het voortschrijden van beeldkwaliteit en de diverse vormen van real life online experience heb je weinig fantasie nodig om spannende, nieuwe seks- en pornogames in de markt te zetten, die straks op schimmige plekjes en achter dure betaalpoorten te spelen zijn. In hoeverre die perverse games straks op de hoofdwegen van het internet te vinden zijn, is de vraag. Want het allerlaatste nieuws is dat de internetpolitie van ICANN overweegt om alle sites met pornografische inhoud binnenkort onder een xxx-adres te rubriceren, waardoor er een digitale rosse buurt ontstaat en de kinderziel, door filters, makkelijker te beschermen zal zijn tegen de vunzigheden van de digitale snelweg.