Dampen op de dansvloer

Een broeierige zomerzaterdagavond half twaalf, de Delftsestraat in Rotterdam. Dikke rijen bezwete, gladgekamde en geföhnde jongeren staan ongeduldig te wachten tot ze worden toegelaten tot hun paradijs: de zeven dansvloeren tellende megadiscotheek Hollywood Music Hall. Jongeren uit de havenstad, maar ook uit Zeeland, Brabant, Den Haag en het nabijgelegen Oud-Beijerland, hebben zich in hun strakste spijkerbroeken en kortste rokjes gehesen. Bakkerszonen, dochters van middenstanders en kinderen van aardrijkskundeleraren, van Antilliaanse afkomst, of Turkse of Marokkaanse. Dit is de dwarsdoorsnede van randstedelijk jong. Wat verwacht dit zenuwachtige publiek van de avond? “Het is hier gewoon altijd gezellig, een beetje knus,” zegt Demi-Kay (18) opgetogen. Hij gaat wekelijks met zijn vrienden naar Hollywood. Natuurlijk om meisjes te kijken. “Maar zij komen gewoon op mij af, ik ga niet achter ze aan lopen.” Hij zou wel een vriendinnetje willen. “Als ze maar niet te kinderachtig is, en ik val wel op blank met donker haar. Gewoon, een optimistisch meisje.”

In de buitenruimte van Hollywood zitten meubelmaker Bas (18), student werktuigbouwkunde, Sander (18) en Robin (“Ik doe helemaal niets”, 17) een peuk te roken. Zij werpen zich deze avond wel actief in de strijd om de schaars geklede meisjes. De tussenstand laat te wensen over. Bas: “Die meiden zijn écht arrogant. Ze weten dat alle jongens op jacht zijn, en dan krijgen ze kapsones. Ze kijken je niet meer aan, doen irritant.” Zijn type loopt hier in ieder geval niet rond, vertelt Bas. “Ik val op gothic meisjes, met lang zwart haar en leren kleding. Ze moeten ook een beetje een stoeipoes zijn. Mijn vorige vriendin zette altijd haar nagels in mijn rug als ik in haar kwam. Pijn is fijn.” Voor meisjes die hun maagdenvlies niet direct aan de wilgen willen hangen, heeft Bas weinig tijd. “Ik vind seks onderdeel van een serieuze relatie; wat deel je anders?” Daar denkt zijn vriend Robin anders over. “Ik ben nog maagd en vind het helemaal niet boeiend,” zegt hij terwijl zijn vrienden hem uitlachen. “Ik ben gek op een meisje, Chantal. Die wil ik hebben, omdat ze écht heel lief is. Ze staat altijd voor iedereen klaar, ook voor mij. Ik heb haar nog niet, en vanavond is ze hier niet,” somt Robin de feiten op. “Maar de aanhouder wint.”

Dennis (18), een tengere, drukke jongen die razendsnel praat, is vanavond op zoek naar een ‘leuk meisje dat niet te moeilijk doet’. “Ik heb overal mijn lijntjes uitstaan, nu kijken wie er toehapt.” Maar volgens zijn vrienden is hij nog helemaal niet over zijn vorige vriendin heen. Dennis: “Ze was een slet. Een week nadat het uitging, lag ze een ander te neuken. Dat doe je toch niet?

” Jongens doen dat toch ook, oppert zijn vriend Demi-Kay. Dennis: “Maar niet binnen een week, dan ben je gewoon ziek in je hoofd. Dat is echt shit wat die meisjes doen; ze maken je helemaal gek, en dan laten ze je gewoon zitten.”

Nicole (17) en Sarina (17) zijn in de r&b basement. Sarina drinkt aan de kant haar cola, Nicole danst met zichzelf en maakt een wat uitgebluste indruk. Ze kan via de spiegel nog wel goedkeurend kijken naar haar eigen Beyoncé-billenschudbeweging. “Sommigen van die gasten hier gaan gewoon zomaar aan je zitten,” zegt Nicole. “We doen vaak alsof we lesbisch zijn, dan houden ze op een gegeven moment wel op.” Trappen de jongens daar dan in? “Soms,” is het schuchtere antwoord, terwijl Nicoles ogen de draaiende dansvloer scannen. Daar ‘sandwichen’ twee jongens een meisje. Met een zakelijke blik staart ze naar het plafond van de club, terwijl de jongens steeds indringender tegen haar oprijden.

Sarina, die vanavond alleen wodka Red Bull drinkt, wil ook wel weer eens verliefd zijn. “Maar ik zoek een trouwe jongen. Ik vind dat vreemdgaan niet kan. Nou ja, als je bijvoorbeeld een heel lelijke vrouw hebt die geen seks wil, dan snap ik het wel. Maar wees dan in elk geval eerlijk.” Sarina gaat als ze verliefd is all the way: “Maar niet meteen, het moet wel langzaam gaan, eerst een beetje zoenen en zo. En het moet wel romantisch zijn, anders vind ik het niet leuk.”

Aan de rand van de dansvloer staat Donovan Mohansiangh te kijken naar het uitgaanspubliek alsof hij vuur ziet branden. “Ik ben biologieleraar. Een neef van me had gevraagd of ik zin had om mee uit te gaan, maar ik kom alleen maar leerlingen tegen. Ik schaam me dood.” Mohansiangh maakt zich als toeschouwer én docent zorgen om de jeugd van tegenwoordig. “In mijn klas denkt de helft van de jongens dat maagden niet zwanger kunnen worden. Het is soms echt ongelooflijk hoe weinig feitelijke kennis jongeren hebben van seksualiteit. Ik denk ook dat jongeren die niet zo’n hoog IQ hebben, het moeilijker vinden om voor zichzelf op te komen. Ze kunnen zich verbaal niet goed uitdrukken, waardoor ze eerder agressief zijn en hun grenzen niet goed kunnen aangeven. En dan krijg je dus taferelen als de groepsverkrachtingen in Rotterdam, of de seks in kelderboxen.”

Mohansiangh, zelf Hindoestaan, spreekt straattaal; zo kan hij op een zwarte school toch de leerlingen bereiken. “Het enige dat helpt is op hun niveau te praten. Ik vind het heel belangrijk dat jongens vrouwen respecteren, maar ik zie dat vooral Marokkanen en Antilianen meisjes als wegwerpartikelen gebruiken. Zo ben ik niet opgevoed. Het is heel belangrijk dat we er als maatschappij meer mee doen. “

Dat vond ook minister van Onderwijs Ronald Plasterk. Die stelde in 2007 vast dat de samenleving ‘geseksualiseerd’ was, en dat vooral jongeren het verschil tussen de fictie van internetporno en de realiteit van seksuele betrekkingen niet meer zagen. Twee jaar daarvoor hadden twee grote zaken in Rotterdam ook al geleid tot grote ophef. In 2005 verkrachtte een grote groep jongens tussen 9 en 16 jaar een 13-jarig meisje in kelderboxen, en bij een vergelijkbare zaak in 2003 kregen zes jongens (14 tot 17 jaar) een gevangenisstraf voor het verkrachten van zes meisjes. Plasterk gaf de Rutgers Nisso Groep opdracht te onderzoeken hoe het zit met de ‘seksuele weerbaarheid’ van jongeren. Uit het onderzoek blijkt dat jongeren veel diverser zijn dan het eenduidige beeld dat de media schetsen. Veel jongens en meisjes weten wel degelijk waar de grens ligt, en hebben liefde en seks onlosmakelijk met elkaar verbonden. De jongeren die wél steun kunnen gebruiken, hebben thuis veelal te weinig aandacht gekregen of zijn op een bepaalde manier geïsoleerd of buitengesloten. In het najaar gaat dan ook een nieuwe campagne van start die jongeren moet leren hun grenzen beter aan te geven.

Hebben de jongeren in Hollywood meer seksuele voorlichting nodig? Dat denken Laura (16) en Sene (16) niet. Laura, die een mbo-horecaopleiding volgt, heeft een ‘hele lieve vriend, die altijd voor me klaarstaat.’ Haar vriendin en klasgenoot Sene (16) is single. “Ik zou wel een vriend willen, maar niet tegen elke prijs. Ik ga bijvoorbeeld niet met jongens naar bed. En als iemand hier zomaar tegen me aan gaat dansen, krijgt hij een klap. Dat is toch niet normaal, als een gast aan je kont zit?”

Even verder staat Shanice (16) te schuifelen met Clarence (15). Clarence weet wel wat hij van Shanice wil, en drukt voortdurend zijn kruis tegen haar billen. “Ik heb al de hele avond haar drankjes betaald. Bovendien, je weet toch meteen wanneer een meisje je lekker vindt. Deze spange chimeid (coole dame – red.) is van mij.” Shanice is minder zeker over de afloop. “Ik vind hem wel leuk of zo, maar ik weet niet of ik echt verder wil gaan. Hij is zo’n mooiboy (coole gast – red.); vanavond doet hij leuk, maar morgen belt hij niet meer. Maar hij kan wel goed dansen, dus we zien wel, haha.” |