Spring naar de content

Edith Ringnalda 56: ‘Ik verwacht niet dat er ooit een ander komt’

‘Toen ik twee jaar samen was met Simon Vinkenoog, besloot ik mijn werk op te zeggen en al mijn tijd aan hem te besteden. Natuurlijk vanwege onze overweldigende liefde, maar ook vanwege zijn leeftijd. Simon was 26 jaar ouder dan ik. Met zijn zestig jaar was hij toen nog enorm vitaal. Maar ik was mij zeer bewust dat hem heel wat minder tijd van leven restte, zeker gezien zijn intensieve levensgeschiedenis. Wij hebben elke dag samen beleefd alsof het de laatste kon zijn. Beiden hadden wij de fysieke kant binnen een relatie zeer hoog in het vaandel staan. Ik heb Simon geleerd hoe een man een vrouw werkelijk genot kan geven en dat kon hij bij mij geweldig: altijd een orgasme. We konden ook eindeloos zoenen en hij raakte me heerlijk aan; als ik daar aan denk, is het alsof ik zijn handen weer echt voel.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Redactie

Zoals altijd in de zomermaanden woonden we vorig jaar in ons tuinhuisje. Daar hebben we voor het laatst de liefde bedreven, al wist ik toen nog niet dat dat de laatste keer zou zijn. Ondanks dat Simon al veel pijn had, was het heerlijk samen. Kort daarna onderging hij een operatie, en we gingen er beiden van uit dat hij gewoon weer naar huis zou komen. Maar dat gebeurde niet; Simon is twee maanden later begraven op zijn 81ste verjaardag.

Nu kan ik alleen nog fantaseren over ons intense liefdesspel. Maar ook dat vervult me nog steeds. Ik kan natuurlijk niet zeggen of ik ooit nog een andere man zal hebben, maar ik verwacht van niet. Voordat ik Simon kende heb ik verschrikkelijk veel geëxperimenteerd. Dat was een mooie tijd, maar achteraf gezien was het armoe. Ik vind het geweldig dat ik met Simon zo’n sterke geestelijke, intellectuele en lichamelijke verbondenheid heb beleefd. Onze liefde was als een volmaakte kristallen bol zonder enig krasje erop. Met minder zal ik nooit genoegen nemen.”