Het champagne-effect
In de Nederlandse horeca schijnt de champagne van Bruno Paillard jarenlang het best verkopende merk te zijn geweest, zij het niet onder eigen naam. Paillards belletjeswijn was ooit de ‘huiswijn’ van de inmiddels ter ziele gegane seksclub Yab Yum. ‘Champagne makes women dance and lose their pants’ is een motto waar de champagnebranche geen bezwaar tegen aantekent. De belletjes doen de alcohol sneller naar het hoofd stijgen en laten in hetzelfde tempo de broek zakken.
Het eerste gedeelte van deze stelling is in elk geval wetenschappelijk bewezen. Aan de Universiteit van Surrey kreeg een aantal proefpersonen mousserende en ‘stille’ champagne te drinken. Bij de groep die de belletjesversie had gedronken, werd na vijf minuten 54 milligram alcohol in het bloed aangetroffen. Bij de ‘stille’ drinkers bedroeg de hoeveelheid slechts 39 milligram.
Nu is het drinken ervan niet de enige manier om versneld uit de kleren te geraken. Zo heeft Marilyn Monroe eens een champagnebad genomen, waarvoor zij 350 flessen liet aan- en openrukken. En naar verluidt trad Johhny Depp in haar voetsporen. Logerend in het Londense Portobello Hotel voorzag hij voor zijn toenmalige vriendin Kate Moss het begrip ‘schuimbad’ van een geheel nieuwe dimensie.
Ondertussen schromen de champagneproducenten niet om ‘oh là là’-associaties te blijven debiteren. Tijdens een congres in juni over de toekomst van luxegoederen voorspelde Pierre-Emmanuel Taittinger, de CEO van het champagnehuis met dezelfde naam, dat de verkoop van de belletjeswijn binnenkort weer aantrekt. Met name dankzij de jaarlijkse consumptiegroei van veertig procent in China. Niet gestaafd door enig onderzoek meldt Taittinger dat ‘wij altijd tijd zullen houden om de liefde te bedrijven en champagne te drinken, en zelfs meer dan ooit’. Voor de Chinese groeimarkt beschouwt hij dan ook niet de andere belletjeswijnen als zijn grootste concurrent. “Champaigne’s stiffest competition comes not from Prosecco or Cava – but from Viagra.” Aldus de Engelse pers. HH
