‘Aantal Nederlandse homopriesters blijft giswerk’
Het Italiaanse tijdschrift Panorama pakt deze week uit met een coverstory over lokhomo’s, priesters en seksfeesten. In dit verhaal, waarin drie priesters in de val van dezelfde lokhomo lopen, weet een geestelijke te melden dat maar liefst [[popup file=”2010-07/afbeelding_116.png” description=”98%” align=”inline” ]] van de priesters die hij kent homoneigingen heeft. Hoe is dat in Nederland?
We vroegen de woordvoerder van de RKK Nederland, Pieter Kohnen, die van het Italiaanse artikel overigens niets wist, of er redenen zijn om aan te nemen dat er inderdaad een significant deel van de priesters homoseksuele neigingen heeft.
“Hier is in ons land nooit onderzoek naar geweest omdat priesters sowieso geacht worden celibatair te leven,” zo zegt hij, “dus hoe hoog dat aantal is blijft giswerk.”
(Lees verder onder deze pagina uit het Italiaanse tijdschrift Panorama.)
De homodiscussie in de Rooms-Katholieke Kerk is uiteraard niet nieuw, hoewel deze na alle misbruikschandalen wellicht wat naar de achtergrond verschoven is. Zo sprak de Nederlandse prieste dr. Antoine Bodar, die tot vlak voor zijn priesterwijding een homoseksuele relatie had, zich hier in 2005 al over uit in het Nederlands Dagblad. Bodar, die inmiddels al weer enkele jaren in Rome studeert in het Oostenrijks-Duitse priesterhuis, deelt de mening die we ook van Kohnen kregen in de vorm van dit oude persbericht: (homo)seksualiteit hoort niet thuis op de kansel. Zo zei Bodar in 2005 al dat “de volledig heteroseksuele man idealiter de priester” is.
Kohnen wilde verder ook niet in gaan op de claim van de Italiaanse kerk dat het artikel in Panorama ‘alleen maar bedoeld is om een schandaal te veroorzaken en om alle priesters zwart te maken’. Kohnen: “Dat is een zaak van de Italiaanse kerk, daar doen wij hier geen uitspraken over.”
Zo blijven de rangen binnen de officiële kanalen van de RK-Kerk wederom gesloten. Dit in tegenstelling tot de habijten van de drie betrokken Italiaanse priesters.
