Ook privéleven Wouter Bos (PvdA) en Robin Linschoten (VVD) onderzocht
De onderzoeksbureaus Goderie van Groen en Mariëndijk hebben onderzoek gedaan naar de privélevens van toenmalig staatssecretaris van Financiën Wouter Bos (PvdA), SER-kroonlid Robin Linschoten (VVD) en LPF-politici Harry Wijnschenk en Cor Eberhard. Dat blijkt uit documenten in het bezit van HP/De Tijd. Maandag publiceerden we al over het, volgens de rechter, onrechtmatige onderzoek naar Edwin de Roy van Zuydewijn. Ook in deze onderzoeken is onduidelijk wie de opdrachtgevers zijn.
Goderie van Groen zocht voor een tot nu toe onbekende opdrachtgever de familieverbanden en privégegevens (door HP/De Tijd verwijderd) van Bos uit. De opdracht werd op woensdag 17 juli 2002 [[popup file=”2010-08/bos_1_copy1.jpg” description=”op een papiertje gekrabbeld” align=”inline” ]]. Niet ongebruikelijk bij onderzoeksbureaus die omwille van de privacy van de opdrachtgever (!) een summiere administratie bijhouden. [[popup file=”2010-08/bos_2_copy1.jpg” description=”Bos was destijds staatssecretaris van Financiën” align=”inline” ]].
Op woensdag 28 augustus 2002 werd opdracht gegeven om de financiën van Robin Linschoten, toen en nu Kroonlid van de Sociaal-Economische Raad (SER) te onderzoeken. Resultaat: een overzicht van zijn belastingschulden, belastbaar inkomen 2001, strafblad (brandschoon, mind you), SOFI-nummer en werkgevers. [[popup file=”2010-08/opdracht_robin_linschoten.jpg” description=”De bedragen heeft HP/De Tijd onleesbaar gemaakt” align=”inline” ]].
In de aanloop naar de verkiezingen van 2002 werd ook onderzoek gedaan naar aanstormende LPF-politici zoals de latere fractievoorzitter [[popup file=”2010-08/opdracht_wijnschenk.jpg” description=”Harrie Wijnschenk” align=”inline” ]] en [[popup file=”2010-08/opdracht_cor_eberhard.jpg” description=”Cor Eberhard” align=”inline” ]]. Ook hier is niet duidelijk wie de opdrachtgevers van de onderzoeken zijn.
De getoonde documenten komen uit het archief van Michel Kraay die voor beide onderzoeksbureaus heeft gewerkt. Kraay werd in april 2003 door een arrestatieteam van zijn bed gelicht. Als de directeur van recherchebureau Mariëndijk, die dezelfde werkmethode hanteert, wordt gearresteerd, staat hij na 12 dagen alweer op vrije voeten. Het personeel van Mariëndijk komt in januari 2004 na een schikking met het Openbaar Ministerie weg met kleine taakstraffen. De directie van Mariëndijk krijgt in september 2004 ook een taakstraf van 240 uur en voorwaardelijke straf maar worden in december 2008 door het Haagsche hof vrijgesproken. Michel heeft echter dan al van april 2003 tot oktober 2003 zes lange maanden in voorarrest gezeten en wordt uiteindelijk veroordeeld conform zijn voorarrest.
Kraay probeert inmiddels weer zijn bestaan op poten te krijgen. Hij spreekt op congressen en is bezig met zijn eigen onderneming. “De gehele samenleving dient zich ervan bewust te zijn dat persoons- en bedrijfsgegevens geld waard zijn. Denk aan identiteitsdiefstal wat een fluitje van een cent is. Dat heet pretexting: Het onder valse voorwendselen vergaren van vertrouwelijke gegevens. Ik maak bedrijven er bewust van dat ze niet zomaar klakkeloos via de telefoon vertrouwelijke gegevens verstrekken aan derden. Want de mens is nog steeds de zwakste schakel in de informatieketen.”
Die praktijken gaan nog steeds door getuige de zaak-Knobbelzwaan. Alle informatie is nog steeds te koop. Sterker nog, het bedrijf Multibeveiliging Nederland adverteert [[popup file=”2010-08/multibeveiliging.jpg” description=”er zelfs mee” align=”inline” ]].
