Yes, I was there. Yes, it was great. No, I didn’t hear a thing

Even herleefde de Obama-euforie in New York City toen om 6 uur ‘s ochtends duizenden mensen in 200 bussen, gehuurd door de Huffington Post, afreisden naar Washington DC. Fietsend door langzaam wakker wordend New York kwam ik ze overal tegen, sommigen in vintage Obama 2008 T shirts, sommigen met zelfgemaakte rallyborden (Yes, we promised change & hope, but we’re not finished yet of Restore Sanity to keep the hope alive).

Zelf reisde ik in een tot wanhoop van de conducteur overvolle Acela Express naar Washington DC. Op weg
naar de Rally to Restore Sanity van talkshowhost Jon Stewart die was samengevoegd met de March to Keep Fear Alive van talkshowhost Stephen Colbert. De rally was onder andere een antwoord op de rally van de conservatieve FOX News-host Glenn Beck, eind augustus. Hij trok 78.000 mensen in Washington DC.

Stewart wilde met zijn rally de gewone, niet geradicaliseerde kiezer een stem geven. En dat lukte. Samen met zo’n 200.000 Amerikanen verzamelden we ons op de National Mall. Heel beschaafde en heel redelijke mensen. En eigenlijk ook heel grappige mensen. [[popup file=”2010-11/podium.jpg” description=”Wat er op het podium gebeurde” align=”inline” ]] werd niet geheel duidelijk, de organisatie had duidelijk niet zoveel mensen verwacht, want slechts in flarden bereikte ons af en toe een woord of een zin uit het rijke programma. De opening was natuurlijk het Amerikaans volkslied (netjes deed men zijn pet en hoed af en song beschaafd mee). Later werd de show gestolen door mensen als Sheryl Crow, Ozzy Ozbourne, Cat Stevens, robot R2D2 (het absolute hoogtepunt) en natuurlijk de heren Stewart en Colbert zelf.

Dat we niets konden horen mocht de pret niet drukken. De mooiste rallyborden kwamen voorbij: Dinosaurs are people too!, Imagine: a World without Fox, Tea party? I’ d rather drink Coffee, maar ook de Fearmongers leten van zich horen: All we are saying is give Fear a Chance! en Let’ s invade Canada. Flesjes water gingen van hand tot hand, vriendschappen voor het leven werden gesloten. Het redelijke publiek had duidelijk het meest te lijden onder het conservatieve tv-netwerk Fox en de Tea party. De helft van de borden was aan beide clubs besteed.

Ray uit Hoboken sloeg twee vliegen in een klap: de 41 jarige uitgever is ‘Smart, Succesfull & Single’ en vond de rally een goed moment om zich aan te bieden aan de wereld: www.dateray.com. ‘Let’ s change the world together, date me!‘ In plaats van een date kreeg Ray het vriendelijke verzoek om zijn levensgrote rallybord naar beneden te halen ‘We can’ t hear a thing, but now we can’ t see a thing neither’. En ach, in deze grote redelijke mensenmassa was Ray de beroerdste niet, hij haalde zijn datesign onmiddelijk uit de lucht. ‘Very reasonable Ray’.

Meer support was er voor [[popup file=”2010-11/dcmeisje.jpg” description=”een prachtige blondine” align=”inline” ]] ergens uit Noord Europa met haar rallybord BOO I’ m a foreigner. En groot gejuich was er voor de onthulling van het T-shirt [[popup file=”2010-11/stewart_colbert.jpg” description=”Stewart/Colbert 2012″ align=”inline” ]]. Tevreden keerde de grote massa na Tony Bennets prachtige America, the beautiful weer terug naar huis. [[popup file=”2010-11/relax.jpg” description=”Relax, we can disagree & still be civil” align=”inline” ]]  las ik op een rallybord, op weg terug naar het station. Het vatte de dag goed samen. Al was deze misschien nog accurater: Stewart/Colbert vs. Beck 2-1.