Spring naar de content

De nadagen van Femke

Femke Halsema is van plan om na de Statenverkiezingen van maart het Binnenhof te verlaten. ‘Ze is moe en gedemoraliseerd’, zeggen insiders. Tijd voor een terugblik op een carrière waar meer in had gezeten.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Roelof Bouwman

Femke Halsema krabt even op haar achterhoofd en werpt dan een kushandje de menigte in. “Fem-ke, Fem-ke, Fem-ke!” roepen haar partijgenoten en bewonderaars. Het is 9 juni 2010 en ze betreedt Nieuwspoort om met haar achterban de uitslag van de Tweede Kamerverkiezingen te vieren. Halsema wordt geflankeerd door een horde cameramannen en fotografen. In iedere uithoek van het Haagse perscentrum hangen posters met haar beeltenis en de leus ‘Klaar voor de toekomst’. De GroenLinks-partijleidster lijkt ineens te beseffen dat iedereen dolblij is met het verkiezingsresultaat en begint dan zelf ook uitzinnig te gillen.

Er volgt een knuffel met goede vriend Kees Vendrik. Ze loopt naar het podium, neemt plaats achter een katheder en steekt van wal. ”Ik ben een beetje beduusd, eerlijk gezegd, ook van deze ontvangst. Laten we wel wezen, in een zo versplinterd politiek landschap en met een zo harde premiersstrijd, is dit echt een fantastische en ongelooflijke overwinning die we hebben geboekt, en ik ben er ongelooflijk trots op dat we dat samen hebben gedaan. Echt geweldig.” Ze klapt nog eens blij in haar handen. “Het is nauwelijks mogelijk om GroenLinks te passeren. GroenLinks boekt een formidabele overwinning en GroenLinks gaat een nieuwe periode in waarin wij wellicht gaan regeren.”

Maar tijden veranderen – en nergens veranderen ze zo snel als in Den Haag. Want daar was vorige week opnieuw een feestelijk bedoelde bijeenkomst belegd door de partij van Halsema, ditmaal in café Dudok, tegenover het Binnenhof. Aanleiding: de verschijning van Van de straat naar de staat?, een door politicoloog Paul Lucardie en historicus Gerrit Voerman samengestelde bundel ter gelegenheid van de twintigste verjaardag van GroenLinks. Ter inleiding was er muziek van een best aardig bandje, óók als protest tegen de bezuinigingen op de cultuursector, maar de stemming wilde er maar niet in komen. Halsema, met een glaasje jus in haar handen, knoopte hier en daar een gesprekje aan en luisterde met aandacht naar de toespraken van Voerman en Lucardie. Daarna nam ze zelf het woord en pleitte ze in een korte speech voor meer progressieve samenwerking tussen GroenLinks, de PvdA en D66. De ongeveer negentig aanwezigen hoorden haar beleefd aan, namen nog een slokje en vertrokken weer even stilletjes als ze waren gekomen. Het later die avond geplande optreden van Halsema in Nieuwsuur, waar ze namens haar jarige partij nogmaals voor meer progressieve samenwerking had willen pleiten, werd even later gecanceld: Halsema bleek zich niet zo lekker te voelen.

Lees het gehele artikel in de HP/De Tijd van deze week.

Onderwerpen