Op bezoek bij de migrantenkerken
Er zijn meer christen- dan moslimmigranten in Nederland. Ze treffen elkaar in huiskamers, garages en afgehuurde kerkgebouwen. In de aanloop naar Kerst bezocht HP/De Tijd vijf migrantenkerken in Rotterdam, Den Haag en Amsterdam. ‘Schokkend dat Nederland helemaal niet zo christelijk is als gedacht.’
“Applaus voor John,” zegt dominee Emmanuel Koney van de Pentacost Revival Church tijdens een vrolijke drie uur durende zondagmiddagdienst in de Amsterdamse Bijlmer. Hij heeft John net de hand geschud ten overstaan van de ruim honderd kerkgangers van voornamelijk Ghanese afkomst. John is vandaag nieuw in de kerk en is daarom naar voren geroepen. “Goed zo John,” zegt dominee Emmanuel bemoedigend en wijst naar iemand achter in de zaal. “Ga je daar maar inschrijven.”Nederland telt volgens hoogleraar Hijme Stoffels van de Vrije Universiteit te Amsterdam veel meer christenmigranten dan moslimmigranten: 1,3 miljoen tegenover 907.000, schat hij. Stoffels bestudeert migrantenkerken en baseert zijn cijfers op het aantal immigranten uit een bepaald land en de procentuele geloofsverdeling in dat land: 800.000 christenmigranten zijn afkomstig uit Europa en Noord-Amerika. De ruim 500.000 anderen komen uit Azië, Afrika en Latijns-Amerika.
Om hun geloof te vieren hebben deze migranten allerlei kerken gevormd: in huiskamers en garages, maar ook in grote voor de gelegenheid afgehuurde wijk-, school- of kerkgebouwen. Nederland telt inmiddels ruim 1200 migrantenkerken en dat aantal groeit.De kerk vormt volgens Stoffels een ‘home away from home’ waar het geloof kan worden beleefd zoals de migranten dat van huis uit kennen. Ze ontmoeten bovendien lotgenoten en kunnen, zeggen ze, zichzelf zijn. Stoffels: “De kerken zijn er in alle soorten en maten, afhankelijk van wanneer ze gesticht zijn, hun etnische samenstelling, hun theologische kleur, omvang en de sociale positie van hun leden.”
Een paar dingen hebben ze wel gemeen: de kerken bevinden zich vooral in de grote steden en kampen met ruimtegebrek. Toen bijvoorbeeld de Amsterdamse Bijlmer eind jaren zestig in aanbouw was, had men geen rekening gehouden met de komst van grote groepen Surinamers en Antillianen, en later ook Ghanezen en Nigerianen, laat staan met een explosief groeiende behoefte aan religieuze gebouwen. Het gevolg is dat de wijk te weinig plaatsen heeft om de meer dan tachtig migrantenkerken daar te huisvesten.
Lees het gehele artikel in het dubbeldikke kerstnummer van HP/De Tijd dat deze week nog in de winkels ligt.
