Feitenvrije politiek
Het verschijnsel duikt ook in Nederland steeds vaker op: fact-free politics – politiek die losstaat van de feiten. In Amerika heeft het door de leugens van Bush, Palin en Fox News al vaste voet aan de grond gekregen, zodat een vijfde van de Amerikanen denkt dat Saddam Hoessein achter 11/9 zat en dat Obama een moslim en buitenlander is. Quod non – ik zeg het er maar speciaal voor Joost Eerdmans bij, omdat die als nieuwe WNL-presentator stelde Fox News als zijn grote inspiratiebron te beschouwen. Hij verklaarde weliswaar zelf tegen het vertellen van onwaarheden te zijn, maar dat gaat niet samen.
Ook de PVV heeft fact-free politics als uitgangspunt gekozen: problemen ontkennen waar ze wel bestaan (klimaat) en problemen verzinnen waar ze niet bestaan (islamisering).
Neem Shariah4Holland, waarover in de vorige HP/De Tijd een leerzaam portret verscheen. Een mogelijk gevaar voor de samenleving? Hiervoor geldt wat ook voor neonazi’s geldt. Ja, in die zin dat er straks misschien een paar overgaan tot geweld, als het met de invoering van hun sharia in Nederland toch niet zo blijkt te vlotten. Nee, in die zin dat er geen enkele kans is dat ze hier de macht overnemen.
Martin Bosma suggereert evenwel met zijn feitenvrije taqiyya-paranoïa steevast dat in alle miljoen Nedermoslims een verkapte aanhanger schuilt. Het gaat om hooguit honderd idioten – dat scheelt een factor tienduizend. Desalniettemin zullen er ook nu vast PVV-aanhangers opstaan die in Shariah4Holland een bewijs van hun gelijk zien. Die zijn dus als kind nooit verder gekomen dan de kleuterschool, omdat ze anders wel hadden leren rekenen.
Dat laatste lijkt overigens ook voor minister Opstelten te gelden, die drieduizend extra agenten telt waar ze niet zijn. Een niet minder mooi voorbeeld van Nederlandse fact-free politics vormt het perverse onderwijsbeleid van Halbe Zijlstra, verantwoordelijk voor de Opsteltens van straks: het negeren van elke evidente samenhang tussen beleidsmaatregel en gevolg in de praktijk. Het kabinet wil met Nederland tot de kenniswereldtopvijf doorstoten, maar breekt de universiteiten en hogescholen af. Het wil een einde maken aan de zesjescultuur, maar zal die met haar boete voor langstudeerders slechts bevorderen. ‘Snoeien om te groeien,’ aldus de nieuwe Halbe-doctrine, na al dertig jaar voortdurende bezuinigingen en dus massificatie van het hoger onderwijs. Zo kweek je inderdaad Harvards bij de vleet.
Vandaar de indrukwekkende protestmars der professoren vrijdag rondom de Hofvijver – die echter weinig heeft uitgehaald. Eerder zullen daardoor opnieuw de zware muren van Jericho vallen dan enige kwartjes in Zijlstra’s vederlichte hersenpan. Maar misschien valt na 2 maart, na bazuingeschal van de oplettende kiezer, wel het kabinet.
Dat de PVV niet voor de universiteiten opkomt, is logisch. Want waarom zou je een dure universitaire opleiding bekostigen, als je toch niet naar de daar opgeleiden luisteren wilt? Kennis, deskundigheid is immers ‘linkse kerk’. Dus ook al heb je je jarenlang als wetenschapper beziggehouden met het klimaat, de criminaliteit of de islam, Henk en Ingrid weten het met een beetje googelen altijd beter: de nieuwe arrogantie van de dommen. Vandaar mijn volstrekt logische, helaas niet door iedereen geapprecieerde suggestie voor een laaggelegen PVV-polder om inzake de zeespiegelstijging de natuurkundige proef op de som te nemen: heeft de PVV gelijk, dan is er niets aan de hand, heeft zij ongelijk, dan is er niets verloren.
Intussen maakt Zijlstra niet alleen duidelijk nooit onderwijs te hebben gegeven, maar ook weinig onderwijs te hebben genoten. In het laatste geval zou hij dan namelijk geweten hebben dat een universiteit iets anders is dan een efficiëntiefabriek. Want waar zal die langstudeerdersboete bij de opgelegde bedrijfsmatige cultuur onherroepelijk toe leiden? Precies, tot de zesjesmentaliteit die de overheid tegelijk roept te willen bestrijden: alle extra’s die geen geld opleveren, maar geld kosten, drukken op de winst, want universiteiten worden financieel op de output afgerekend. En het zal bovenal leiden tot een enorme druk van de managers op de docenten om toch vooral studenten te laten slagen – met andere woorden: tot verlaging van de normen en tot het zoeken naar uitwegen die bij Inholland als de Theo-route bekend zijn komen te staan.
Afgelopen week verscheen in dit blad juist het eerste deel van een drieluik over de gang van zaken daar. Lezing maakt duidelijk waar de fact-free hogeronderwijspolitiek van dit kabinet toe zal leiden. Ik voorspelde het 3 december al: de fundamenten voor de nieuwe Theo-routes worden nu door Zijlstra reeds gelegd.
