Spring naar de content

Maria Peters

Maria Peters (Willemstad op Curaçao, 1958) regisseerde de verfilming van Sonny Boy, die nu in de bioscoop draait.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door Redactie

Wat is uw huidige gemoedstoestand?

Ik ben in een zwart gat gevallen. Maar ik geniet tegelijkertijd van de afwezigheid van stress.

Wie zijn uw helden?

Steven Spielberg, Peter Weir en de Engelse filmmaker Joe Wright, die onder meer Atonement heeft geregisseerd. Ik vind het knap dat hij op zo’n jonge leeftijd al met dat soort projecten aan de slag gaat.

Aan wie ergert u zich?

Aan zure recensenten. Waarom zijn ze zo vilein? Je kunt toch ook op genuanceerde wijze je mening geven? En het ergste vind ik nog dat er zoveel fouten in hun stukken zitten.

Lijkt u op uw vader?

Ja. Hij deed alles met passie: zijn werk, fotograferen, zeilen. Vanwege die laatste passie is hij verdronken toen ik dertien was. Het weer sloeg plotseling om.

Wat zijn uw dagdromen?

Een film maken die zich in deze tijd afspeelt. Zodat je gewoon kunt gaan draaien zonder dat de set eerst helemaal moet worden aangekleed en de straat autovrij moet worden gemaakt.

Wat is uw grootste angst?

Ziekte en dood.

Bidt u weleens?

Ja. Ik roep dagelijks de hogere machten aan.

Heeft u ooit een mystieke ervaring gehad?

De ochtend voordat mijn vader verdronk en we met z’n allen vrolijk aan het ontbijt zaten, had ik een vreemde gedachte voor een jong meisje. Het was een prachtige herfstdag, maar ik dacht: het is vandaag een mooie dag om dood te gaan.

Bent u aantrekkelijk?

Ik probeer een goed mens te zijn en ik hoop dat dat naar buiten uitstraalt.

Wat is uw definitie van geluk?

Dat het goed gaat met de mensen die ik liefheb en dat ik kan filmen. Daar heb ik veel voor over. Als je namelijk kijkt hoeveel uren ik in een project steek, ben ik het slechtst betaalde crewlid.


Waar schaamt u zich voor?

Toen ik slechte recensies las van Sonny Boy dacht ik: ik heb een gedrocht gemaakt en nou moet ik ook nog over straat!

Bent u monogaam?

Ja. Wild leven maakt mij niet gelukkig. Wat levert het je op behalve een kort moment van hitsigheid?

Wanneer heeft u voor het laatst gehuild?

Toen ik Sonny Boy voor het eerst zag met muziek. Er zitten scènes in die mij zelfs nu nog kunnen ontroeren.

Hoe moedig bent u?

Ik heb wel Ausdauer. Dat moet wel als je films maakt, je moet blijven geloven in je project. En als er in ons huis op Curaçao een schorpioen rondloopt, ben ik degene die hem doodmept. Mijn man Dave doet de spinnen, want daar ben ik doodsbang voor.

Van wie heeft u het meest geleerd?

Van Dave, want die wist alles van film maken en hij kon het ook nog eens goed uitleggen.

Wat is uw grootste ondeugd?

Melkchocola. Het is een verslaving. Ik ben er nu een paar maanden van af. Scheelt enorm in mijn gewicht.

Wanneer was u het gelukkigst?

Na de geboorte van Tessa had ik een overweldigende ervaring. Ik voelde diep in mezelf: dit is waar het allemaal om gaat, om het doorgeven van leven.

Welke eigenschap waardeert u in een vrouw?

Solidariteit met de eigen sekse.

Welke eigenschap waardeert u in een man?

Ik waardeer het als een man ook zijn zachte kant durft te laten zien. Alleen maar branie en buitenkant spreekt me niet aan.

Als u iets aan uzelf kon veranderen, wat zou dat dan zijn?

Langere benen en iets meer talent.

Hoe ontspant u zich?

Door thuis te rommelen en door huishoudelijk werk te doen. Tussen drukke draaidagen door kan ik enorm genieten van een wasje draaien en strijken.


Wie is uw grootste liefde?

Dave. Ik ben al dertig jaar met hem samen en mensen lachen me er om uit. Maar ik zienooit een leukere man dan hij.

Van wie houdt u het meest?

Van mijn kinderen.

Wat beschouwt u als uw grootste mislukking?

Ik probeer al heel lang een film te maken over de in Rotterdam geboren Antonia Brico, de eerste vrouw die wereldberoemd werd als dirigent, maar het project is nog steeds niet van de grond gekomen. Het zoeken is nu naar de juiste vorm voor het scenario.

Gelooft u in God?

Als kind wilde ik elke keer als ik The Sound of Music zag, non worden. Dat heb ik nu niet meer, maar ik zie nog steeds de schoonheid van het opsteken van een kaarsje.

Welk leed heeft u anderen berokkend?

Ik heb filmprojecten van de hand gewezen.

Waaraan bent u het meeste gehecht?

Aan mijn verzameling oude drukken van Kruimeltje en andere boeken van Chris van Abkoude. Hij was een bijzonder mens. Zijn helden waren stout en dat kon in die tijd niet. Zijn boeken mochten niet in de bibliotheek staan.

Wat is de beste plek om te wonen?

Ik ben heel content met Amstelveen. Het is een soort dorp, maar het voelt tegelijkertijd alsof je in Amsterdam woont.

Hoe is ongeluk te vermijden?

Door de hogere machten aan te roepen en tegelijkertijd ook goed op te letten.

Wat is uw devies?

Loskoppelen en doorhobbelen.