Ondertussen in Duitsland. Boze skinhead (m) wordt idealistische communist (v)
Je kunt je leven totaal omgooien en je kunt je leven totaal omgooien. Horst Strub deed beide. Hij was tot 2002 lid van de extreem-rechtse NPD en een echte skinhead, inclusief bomberjack en geschoren kop. Maar bij de aankomende Duitse deelstaatverkiezingen staat hij in Baden-Württemberg op de kieslijst voor de socialistische partij Die Linke. Oh, en Horst Strub gaat voortaan door het leven als Monika Strub.
In Stern vertelt Monika Strub hoe deze dubbele identiteitsverandering tot stand kwam. Door een toevallige ontmoeting met een paar leden komt Horst Strub in 2000 in aanraking met de NPD. Hij voelt zich meteen thuis bij de club en begint zich dan ook al snel te kleden als de andere NPD’ers. Hij geniet van de kracht die de groep uitstraalt. Twijfels bestrijdt hij met haat spuwen tegen buitenlanders en veel bier. Want twijfels heeft Horst zeker.
“Ik merkte al vrij vroeg dat er iets aan de hand was. Overdag droeg ik gewoon nette kleren, maar ‘s avonds trok ik thuis rokjes aan,” zegt hij nu. Ook bezoekt hij in die tijd – verkleed als vrouw – homobars. Zijn eigen mannelijke lichaam blijft verkeerd aanvoelen.
Wanneer Horst na twee jaar het contact met de NPD verbreekt, gooit hij het roer totaal om. Hij wil een nieuw leven beginnen als vrouwelijke verpleegster. Politiek activist Horst Strub sterft en zuster Monika Strub wordt geboren. Toch blijkt het bloed te kruipen waar het niet kruipen kan, want negen jaar later keert Strub terug naar de politiek.
Ze kiest voor Die Linke omdat deze partij strijdt voor een rechtvaardige wereld zonder racisme. Haar periode bij de NPD ziet ze al jeugdzonde. Toch duurt het even voordat Die Linke haar ‘plotselinge’ inkeer helemaal vertrouwt. Inmiddels is ze helemaal opgenomen in de socialistische familie en wordt ze bedreigd door haar vroegere maatjes. Maar het meest wordt Monika herinnerd aan haar verleden door haar hand. Daar staat een tatoeage met de letters H.St. En ja, dat staat voor Horst Strub.
