Bert Vanderveer
Op het partijbureau van de PvdA proberen ze het nog geheim te houden, maar daar is me toch een nieuwe campagnestrategie bedacht! Nou ja, bedacht… Ontstaan. Maar herkend. Job Cohen – prima man hoor, maar wat kun je meer van hem verlangen dan dat hij de leider uithangt en het socialistisch gedachtengoed uitdraagt? Het is zo achterhaald.
Het begon eigenlijk met Frans Timmermans. Die is – en niet ten onrechte, gezien zijn achtergrond – woordvoerder Buitenlandse Zaken en bleek zeer wel in staat zonder rode roos in het knoopsgat de situatie rond Libië (en de rol van Europa op dat strijdtoneel) te becommentariëren.
Het bleek nog beter te kunnen toen de aardbeving bij Japan leidde tot een nucleaire ramp. Daar had de PvdA warempel een wijsneus als Diederik Samsom in de gelederen die óók nog gediplomeerd kernfysicus was. Volstrekt partij-ontkleurd floreerde hij.
Spoorslags werden op Herengracht 54 de cv’s van de overige Kamerleden gescand. Was iemand ooit, al was het maar op vakantie, in Ivoorkust geweest? Het vingertje van de strategen bleef hangen bij de naam Ronald Plasterk. Die deed Cultuur en inmiddels Financiën. Maar welk een vergissing was dat! Hij was toch ooit hoogleraar ontwikkelingsgenetica en aldus moleculair bioloog? En zo schoof Ronald Plasterk in Pauw & Witteman aan als rechtbankverslaggever en liet hij zijn licht schijnen over de al dan niet cocaïne bevattende borstharen van kapitein Marco Kroon.
Jammer dat Bos weg is. Die wist een hoop van voetbal.
