O, jee, op de tv…
Je hebt een boek geschreven, je komt terug van een expeditie, je bent expert op een terrein dat plots in de belangstelling staat. Een optreden in een talkshow lonkt. Bereid je daar op voor. Zo moeilijk is het niet.
Maar zelden komt de uitnodiging echt onverwacht. Kom op, je bent hot. Zelfs bij breaking news duurt het nog wel even eer de talkshows aanslaan voor duiding. Ben je een goed Nederlands sprekende Egyptische politicoloog (en nog een aantrekkelijke vrouw ook), dan kan het niet lang duren voor ze je weten je te vinden als er iets loos is in Caïro. Als je jezelf geschikt vindt, bied je je aan; het zal je niet verweten worden en zelfs geheim blijven.
Dan gaat de telefoon. Daar zul je ze hebben: Pauw & Witteman of De Wereld Draait Door, misschien wel Tijd voor Max of Ochtendspits. Kledingstress voel je niet: je bent al uit shoppen geweest voor iets geschikts, zodat je niet in een geleend colbertje aan tafel zit – dat voelt niet fijn. Je hebt dus iets paraat waar je je goed in voelt. Het past bovendien bij de set van de programma’s, die je al hebt bekeken op uitzendinggemist.nl. Voor een donker decor heb je lichte kleding. Needless to say: niets met fijne streepjes, dat gaat interfereren.
De kapper? Zeker, vooral voor dames. Maar alsjeblieft niet té gecoiffeerd, niet alsof je net van de kapper komt.
Deel je je potentiële tv-optreden met de wereld? Twitter, Facebook, Hyves? Het kan zijn dat je al vroeg in de ochtend bent gebeld. Maar let op: heb je de voorbehouden niet gehoord? Gasten die dachten een invitatie op zak te hebben worden dan wel niet dagelijks, maar toch heel regelmatig last minute afgezegd. Pijnlijk als je dat weer aan al je ‘vrienden’ moet laten weten.
Daar hebben we het voorgesprek. Dat gaat altijd beter dan het echte gesprek. Je hebt meer tijd om je punt te maken, geen redacteur kapt je anekdote af voor de clou. Verkoop jezelf goed, zeker als je talkshowdebutant bent. Wees dus niet te breedsprakig. Als je niet kort kan vertellen waar je boek of die film over gaat, heb je prematuur gefaald. Op ‘woordendiarree’ kun je afgekeurd worden. Als je te kortaf bent, gaat het ook mis.
Het voorgesprek heeft ook nadelen. Je kunt je kruit voortijdig verschieten. Je hoort jezelf dingen zeggen die er heel goed uitkomen. Die wil je onthouden. Maar zit je eenmaal aan tafel met die camera’s om je heen, dan willen ze je niet meer zo mooi te binnen schieten. Of het klinkt te bedacht. Zoals die stekelige oneliners van politici die zo prefab zijn dat ze niet meer goed uit de mond komen.
Lees het gehele artikel in de HP/De Tijd van deze week.
