Vette shit, James!

Yo yo yo James Worthy. Homey! Wazzup? Alles Flex? Thanks, man, ik wist niet dat lezen zo dope kon zijn. Jij bent de man! Ik ga je zeggen, eerlijk, jouw boek is de eerste dat ik lees. Na Pinkeltje dan.
Ik heb genoten, zeg ik ronduit. En geleerd, vet veel geleerd. Over liefde. Wat jij schrijft is zóóó waar: “Liefde is als een tube tandpasta. Een tube tandpasta is nooit leeg, nooit, maar na een tijdje hebben mensen gewoon geen zin meer om kracht te zetten.” Daar heb ik dus de hele nacht over lopen denken, twee djonko’s erbij gesmookt. Geniaal, man.
Ik heb het onderstreept, met een focking Edding, ik zeg het je gerust. Net als dat stukje over mannen en vrouwen. Dat de vrouw het rode balletje is en de man de jeu-de-boulesbal. “We willen allemaal zo dicht mogelijk bij het rode balletje liggen.” Maar er staan altijd andere mannen klaar ‘die je weg willen ketsen’. Ik bewonder je hersens, respect.
En wat die ex tegen je zegt als ze bij je weggaat. Dat ze jullie liefde ziet als een pierebadje en dat ze ‘gewoon soms een sprong in het diepe’ nodig heeft. Wat een hoer zeg, die slet.
Je bent een echte woordrijmelaar, James. Vooral als je over mokkels schrijft: “Ze maken een zinderende achtbaan van mijn alledaagse draaimolen.” Teringmooi! Of deze: “Jouw hart is een wolkenkrabber zo groot.” Of: “Je was een ongeëvenaarde oceaan vol mooiigheid.” Men!
En is dat echt waar wat je schrijft over Smurfin? Dat ze een creatie is van Gargamel? Zo heb ik het nog nooit bekeken, mijn wereldvisie kantelt ervan om.
James, je bent pas 31. Maar er zitten boodschappen in je boek, fok mij, hele diepe die ik nooit zal kunnen begrijpen. Ergens gebruik je het woord ‘shakespeariaans’. Wat is dat? Soort van perenmilkshake?
Sommige stukken zijn vet moeilijk voor mij, zoals deze, als jij met Polly ligt te ballen in een seksbioscoop: “Op het zaad van toeristen lieten wij onze onbegrensde geilheid botvieren.” Nederlandse taal kan best strak zijn, helemaal leip.
Heel vaak voel ik me verwant aan jouw, mag je best weten. Jij schrijft: “Ik voel me net een trekhaak en iedereen heeft wel een krakkemikkige caravan in de schuur staan.” Dat is zo in the face. En deze: “Het leven is een medogenloze veldslag met bodemloze loopgraven.” Ja, dat voel ik ook. Dat je zo heel diep wegvalt in zo’n loopgraaf, bedoel je toch?
Om dat stukje over je pa moest ik huilen: “Echte diepe gesprekken zullen mijn vader en ik nooit hebben. Ik heb daar totaal geen behoefte aan en hij al helemaal niet. Het draait bij ons om andere dingen: samen lachen, samen sporten, samen eten, samen naar voetbalwedstrijden gaan.” Tranen abseilden van mijn wangen, om met jou te spreken.
Ik trek ik me net zo vaak af als jij, en in beffen ben ik volgens mij ook best goed, al blijf jij de onbetwiste king. Seks is niet zomaar iets, jij begrijpt dat. Het is om te ontsnappen aan de realiteit. ‘Als een droom,’ zoals jij schrijft. Bovendien is seks goed voor de wereld, beter dan ‘oorlogvoeren met atoomwapens’, inderdaad.
Ik ga tegen mijn matties zeggen dat ze jou moeten lezen, kerel. Sommigen zullen er echt wijs van worden. Straks worden we nog boekenwormen, denkers misschien. Hoe heet je publisher ook alweer? Oscar van Gelderen toch? Ik denk dat ik hem ook wat ga sturen. Bedankt voor je mooie boek, gast. Ik hoop dat je kassa ervan gaat rinkelen.