Pure seks

Tijd voor smalltalk heeft Debbie Harry niet. Het nieuwe Blondie-album Panic of Girls is een vorm van speeddaten, waarin de zangeres na 1 minuut en 33 seconden met de zinnetjes ‘Wanna take you, gonna shake you, take you to bed with me’ haar bedoelingen schaamteloos duidelijk maakt. Beter dan wie dan ook weet Debbie Harry dat het bij Blondie om meer draait dan de muziek alleen: Blondie = Harry en Harry = seks. En dan niet de vunzige nepseks van Madonna of Lady Gaga, maar de real thing van een onbereikbare dame, van wie de sophistication als het ware afdruipt. En hoewel dat gegeven het moeilijk maakt om nog objectief over de muziek van Blondie – toch een beetje een soundtrack bij haar schoonheid – te schrijven, opent Panic of Girls snoeihard en overtuigend. Als dit een blind-fold test geweest was – Harry’s stem is door de elektronische vervorming sowieso zo goed als onherkenbaar – dan zou menig recensent deze jeugdige explosie van geldingsdrang hebben beloond met vier sterren. De fundamenten van gitarist Chris Stein en drummer Clem Burke zijn rotsvast en hooks van songs als D-Day, Mother of Love Doesn’t Frighten Me zijn nog catchy als altijd. Dat in tegenstelling tot het obligate Words in My Mouth en de zeepbellerige covers Sunday Smile (Beirut) en Girlie Girlie (Sophia George). Teleurstellender nog is de video van Mother, waarin Harry verdacht veel op Dolly Parton lijkt. Gelukkig heeft Blondie als band de tand des tijds beter doorstaan.