Het secreet achter Cruijff

• GroenLinks-Kamerlid Mariko Peters medeplichtig aan kinderontvoering
• Hafid Bouazza: ‘Waarom zou ik mijn toon matigen?’
• Koos van Zomeren: ‘Ik ben benieuwd naar de leegte’
• 555

Voorpaginanieuws was het: Johan Cruijff wordt commissaris bij Ajax. Wat bracht de levende legende daartoe? Bondscoach wilde hij eerder niet worden. Het meest waarschijnlijke antwoord: dít mag wél van Danny. Portret van de blondine voor wie Cruijff al sinds 1968 siddert. ‘Danny is een enorm egocentrische dame.’

Johan Cruijff heeft een grote mond. Altijd en overal. Dat wil zeggen: als er scheidsrechters in de buurt zijn. En voetballers. Bestuurders, journalisten, fotografen, terreinknechten, kantinedames, taxichauffeurs, vroedvrouwen, pizzabakkers, golfleraren, betonvlechters, paardenfokkers, operazangers, glasblazers: iedereen kan te pas en – vooral – te onpas worden geconfronteerd met de mening van de geboren betweter. JC heeft gelijk en iedereen zal dat slikken.
Iedereen?
Nou nee, er is één persoon ‘wie’ hij niet kan overtuigen van zijn gelijk. Iemand ‘wie’ hém vertelt hoe de vork in de steel zit. Iemand ‘wie’ de broek aan heeft, ook al is het een vrouw.
Zíjn vrouw.
Danny.
Broer Henny Cruijff: “Nee, denk maar niet dat Johan haar zijn mening probeert op te dringen. Hij kijkt wel uit, dan heeft-ie gelijk een week ruzie. Een wéék? Een máánd!”

Anders dan hedendaagse, cameraverslaafde meisjes als Yolanthe Sneijder heeft Danny Cruijff nooit in het licht van de schijnwerpers willen baden. Editie nummer 14 van Helden, het luxe tijdschrift van Frits en Barbara Barend dat geheel is gewijd aan Johan Cruijff. Het blad is zó dik dat het als verkeersdrempel zou kunnen dienen, maar er staat welgeteld één foto van Danny in. En zelfs op die plaat bevindt ze zich op de achtergrond.
“Symbolisch,” stellen de makers. Dat mevrouw Cruijff zelfs in deze speciale uitgave niet van de pagina’s spettert, verbaast de mannelijkste van de twee Barenden allerminst. En dat is ook meteen het enige wat hij erover kwijt wil. “Danny blijft zeer consequent buiten de publiciteit, en dan lijkt het me niet juist als ik daar verandering in breng.”
Ook Bram de Graaf, schrijver van het ontroerende, in 2008 verschenen boek Voetbalvrouwen – De glorietijd van het Nederlandse voetbal 1970-1978, kreeg de blonde oester niet geopend. “Ik vroeg het haar via Maya Verkaart, de ex-vrouw van Wim Suurbier,” herinnert hij zich. “Maar Danny reageerde alleen maar met: ‘Ben jij gek!’ Dus toen heeft Maya zelf maar het een en ander verteld, al zei ze daar wel steeds bij dat haar dat niet door Danny in dank zou worden afgenomen.”
Na haar jawoord, eind ’68, heeft het grote publiek eigenlijk nauwelijks meer iets gehoord uit de mond van Danny Cruijff. Zodat het onwaarschijnlijk is dat ze nu wél ineens tekst en uitleg zou geven over het feit dat manlief Johan een kaderfunctie bij Ajax vervult. Algemeen wordt echter aangenomen dat De Verlosser eindelijk weer eens iets bij de Amsterdammers gaat doen ‘omdat het mag van Danny’. Het omgekeerde is immers ook ooit het geval geweest. Tijdens een uniek televisie-interview met Mies Bouwman, in 1975, kreeg Johan de vraag voorgelegd of hij in 1976 misschien wel weer bij Ajax zou gaan voetballen. Voorzitter Jaap van Praag, die succestrainer Rinus Michels al had teruggehaald naar De Meer, bleek daar toen in het diepste geheim aan te werken. Johans antwoord: “Dat beslis ik dus echt niet alleen.” En wijzend op Danny: “De grootste beslissing is eigenlijk aan haar.” De gehoopte comeback bleef derhalve beperkt tot één wedstrijd, op 30 juli 1975 tegen Club Brugge: een benefietwedstrijd voor hartpatiënt Nico Rijnders. Pas veel later, vanaf december 1981, zou hij zich weer in het rood-wit hijsen om namens Ajax onnavolgbare dingen te doen met een bal.

Lees het gehele artikel in de HP/De Tijd van deze week.