Boeren en buitenlui

Al weken probeert GroenLinks-kamerlid Tofik Dibi een Kamerdebat te organiseren over de aanslagen in Noorwegen, afgelopen zomer. Eurocommissaris Cecilia Malmström had daartoe opgeroepen omdat Europese leiders zich onvoldoende teweerstellen tegen de xenofobische retoriek van lieden als Anders Breivik. “Ik zal de PVV nooit de schuld geven,” lichtte Dibi toe, “maar Nederland en de PVV kwamen wel vaak voor in Breiviks manifest. Dat kun je niet weggummen.”

Voor zo’n debat is voorlopig weinig animo bij de andere partijen, en de PVV zal er ook niet aan deelnemen. Daar zit iets in. Wilders heeft geweld altijd krachtig verworpen, de Noorse schutter niet. En als het gaat om het gebruik dan wel misbruik van ideologisch gedachtegoed door bepaalde geesten, dan lusten wij er ook nog wel een paar ter linkerzijde (Stalin, Mao, Pol Pot en dichter bij huis de RAF-sympathieën van de voormalige Duitse minister van Buitenlandse Zaken Joschka Fischer waarover je links in Europa nooit hebt gehoord).

De selectieve verontwaardiging van Tofik Dibi dient een ander, strategisch doel. Een debat met Wilders over dit delicate onderwerp genereert al gauw een heleboel emotie. Uitgedaagd door de kleine, ietwat valse Dibi kan Wilders zichzelf al gauw overschreeuwen of in de voet schieten. Hij kijkt dus wel uit. “Linksigen proberen een politiek slaatje te slaan uit de massamoord,” verkondigde hij niet ten onrechte.

Tofik Dibi zou de H.J. Schoo-lezing van vorige week eens terug moeten lezen, waarin Frits Bolkestein oproept tot ‘kalme rationaliteit’, ook in relatie tot de islamitische immigranten met wie het volgens de liberaal over het algemeen goed gaat. Wilders vecht tegen windmolens, stelt Bolkestein. De man overdrijft. Zoals in alles en vooral in zijn afkeer van de islam. Ook Tofik Dibi moet niet overdrijven en met een debat Anders Breivik, hoe gruwelijk zijn daad ook is, niet groter maken dan waarop hij recht heeft. Misschien kan Dibi ook meteen een linkje van de H.J. Schoo-lezing aan Wilders mailen, want wie weet steekt de PVV-leider iets op van die kalme rationaliteit.

De opmerkelijk voortijdige aankondiging van Job Cohen om lijsttrekker te willen zijn bij de eerstvolgende verkiezingen is een ultieme poging het rumoer in eigen gelederen over zijn functioneren te smoren. Wie nu nog plannen heeft Cohen aan te pakken, zal beticht worden van broedermoord. Vadermoord. De jongmaatjes Van Dam, Samsom en Dijsselbloem willen dat niet op hun geweten hebben en moeten nog even op hun tong bijten en afwachten of Cohen, de opvolger van hun grote voorbeeld Wouter Bos, zich nog herstelt bij de komende Algemene Beschouwingen. Pas als dat uitloopt op een ramp, komen zij aan de beurt.

Maar de afloop kan ook ongewis zijn, en wat doet de jonge garde dan? Erg veel tijd om door te blijven modderen, hebben ze niet meer. Nog even en een volgende lichting staat op en duwt hen omver.

Vooralsnog blijft het stil in de Tweede Kamerfractie van de PvdA, maar daarbuiten neemt het ongeduld toe. Sinds dit voorjaar HP/De Tijd als eerste daarover publiceerde, sprak ook oud-partijvoorzitter Michiel van Hulten zich openlijk tegen Cohen uit. Vorige week kreeg hij gezelschap van oud-senator Ruby Rabbinge, het schrijvende geweten van de PvdA en auteur van verschillende beginsel- en partijprogramma’s, die in de Volkskrant uitlegde waarom hij heeft bedankt als lid. In het interview vertelt hij van de uitnodiging van PvdA-voorzitter Lilian Ploumen voor een persoonlijk gesprek, enkele maanden geleden, naar aanleiding van zijn opzegging. “We spraken een klein uur met elkaar in de Tweede Kamer. Ploumen gaf me min of meer gelijk. Ook zij vond dat de PvdA te weinig weerwerk gaf aan de VVD, CDA en PVV. ‘Als jij dat vindt,’ zei ik, ‘doe er dan wat aan.’ Ze zou van zich laten horen, beloofde ze. Ik heb er niks van gemerkt.”

Toch nog even bij Ploumen zelf gecontroleerd of dit klopt, want als de partijvoorzitter nu ook tot de kritikasters gaat behoren van de politieke leider, dan zijn Cohens dagen echt geteld. Ploumen, toch al geen sterke spreekster, brandt zich er niet aan en laat het woord over aan haar woordvoerder, Simone van Geest. Zij zegt dat de partijvoorzitter het ‘jammer’ vindt wat Rabbinge heeft gezegd, ‘erg jammer’.

Maar is het waar wat hij beweert? “Lilian heeft een hele andere herinnering aan het gesprek,” heet het dan.

Zou een man als Rabbinge met zo veel verdiensten voor de partij dan zoiets verzinnen? Van Geest doet er verder het zwijgen toe. Rabbinge, zo vernemen we later uit andere bron, zou door Ploumen zijn gepasseerd voor een belangrijke functie binnen de PvdA – welke blijft onbekend – en daarover diep gegriefd zijn. Vandaar, wellicht.

Als het aan CDA-kamerlid Henk Ormel ligt, wordt 2011-2012 beslist niet het jaar van de wolf. Het roofdier zou vanuit oost-Europa steeds meer westwaarts trekken, en vorige week zelfs al op de Veluwe zijn gesignaleerd. Natuuraanbidders zijn blij, want als de uiterst schuwe en kwetsbare wolf terugkeert in de Lage Landen, dan bewijst dat dat de kwaliteit van de natuur er uitstekend is. Maar het CDA is bezorgd en voorziet een slachtpartij onder geitjes en lammetjes als die wolf straks z’n hele roedel naar Nederland haalt. De schade voor dierhouders zal enorm zijn, voorziet Ormel.

Maar het is toch spannend, wolven op de Veluwe? Henk Ormel, van oorsprong dierenarts uit de Achterhoek, vindt dat dus een typisch ‘stadse’ opmerking. “Sommige mensen willen Nederland ook wolfvriendelijk maken. Maar los van de geitjes en lammetjes die gevaar lopen, hebben wolven enorm uitgestrekte territoria nodig om goed te gedijen en die ruimte hebben we eenvoudig niet in dit kleine, overvolle land. En als er iets is, dan moet dat gebied afgeschermd worden met kilometerslange, zeer kostbare wolvenrasters.”

Wolven, we horen het Marianne Thieme al uitkramen, hebben ook rechten. “Dat is nou net het verschil,” legt Ormel uit, “tussen de Partij voor de Dieren en het CDA. Thieme stelt dier en mens gelijk, wij staan daar ietwat anders in en vinden bij voorbeeld dat de mens een dier best mag gebruiken voor consumptie of om werk te verrichten. Maar ja, dan ben je meteen een dierenhater in de ogen van al die natuuraanbidders. En dat is heus niet zo.”

Ormel bedoelt maar te zeggen dat de boeren en buitenlui juist heel erg van dieren houden, maar ze doen er alleen niet zo zoetsappig over.

www.hpdetijd.nl

Frans van Deijl