Steve Jobs: visionair, maar ook best wel een hufter
Over de doden niets dan goeds. Dat gaat in het geval van Steve Jobs zeker op. Hij wordt vandaag vergeleken met Edison, Einstein en Henry Ford. Volgens velen is hij is de grootste innovator van deze generatie. Zijn iPad opende een totaal nieuwe markt voor tablets. Etcetera, etcetera. Zijn we dan allemaal vergeten dat Jobs soms best wel een hufter was?
Over Mr. Apple gaan namelijk net zoveel loftuitingen in de rondte als horrorverhalen. Terecht plaatste zakenblad Forbes hem in de Bully Bosses Hall of Fame tussen Anna Wintour en Martha Stewart. Een website stelde een lijst van 25 verschrikkelijke bazen op, en plaatste Jobs na onder andere Adolf Hitler en Kim Jong-il op plek zes. Wat maakte hem dan zo’n ‘horrible boss’?
Fortune Magazine publiceerde in 2008 een prachtig artikel over de persoon Steve Jobs. ‘The trouble with Steve Jobs‘ laat zien dat Mr. Apple een man met een totaal eigen visie was, en soms slecht rekening hield met de gevoelens van anderen. Zo parkeerde hij geregeld zijn Mercedes op een invalideplek en liet hij werknemers vaak in tranen uitbarsten. Ook zijn ontslagbeleid was berucht: volgens oud-werknemers vroeg Jobs in de lift zijn werknemers naar de ontwikkeling van de producten. Als het antwoord hem niet beviel ontsloeg hij ze nog voor ze de lift uitkwamen.
Ook naar de buitenwereld was Steve Jobs niet altijd beleefd. Dat ondervond onder andere een studente journalistiek in de VS. Voor een opdracht probeerde zij een antwoord te krijgen van Jobs, en dat kreeg ze. “Ons doel is niet om jou een goed cijfer te geven,” was zijn reply. Een uitwisseling van e-mails volgde, die eindigde met Jobs vriendelijke verzoek: “Please leave us alone.” Ook op een ander e-mailtje was Jobs reactie onbehouwen. Een man uit Zwitserland vroeg waarom iPads nog niet buiten Europa te leveren waren, waarna Jobs als volgt antwoordde: “Are you nuts?”
In zijn privéleven was Jobs ook niet altijd een lievertje. Jarenlang gaf Papa Steve zijn buitenechtelijke dochter, die hij op 23-jarige leeftijd kreeg, geen cent alimentatie. Hij verklaarde zelfs tegenover de rechter: “Ik ben steriel en onvruchtbaar, en daarom had ik niet de fysieke mogelijkheid een kind te verwekken.” Later trok hij deze uitspraak weer in, waarna hij zijn dochter weer alimentatie begon te betalen en nog drie kinderen kreeg bij zijn tweede vrouw.
