Allebei relaxed
“We hebben elkaar een jaar en een maand geleden ontmoet, op een maandag. De donderdag daarop kwam Marlon bij me wonen. We zouden het drie maanden aankijken, maar hij is nooit meer weggegaan. Het was goed,” zegt Karen Rijneveld (35). Ze woonde toentertijd alleen met haar kinderen Ki (11) en Filo (9) uit een vorige relatie, en Marlon Arrias (40) bracht zijn dochter Jewel (7) mee.
“Het was meteen bekeken,” voegt Marlon eraan toe. Ze hebben allebei hun kinderen apart verteld dat ze verliefd waren geworden. “Die waren heel snel gewend. Zij hebben het juist nog makkelijker gemaakt om samen te zijn, de band versterkt. Ze vonden het leuk. Misschien was het anders gelopen als de kinderen het allemaal niks hadden gevonden…”
Integendeel: het drietal vindt nu eigenlijk dat Marlon en Karen maar snel moeten trouwen.
Ki en Filo noemen Marlon soms gewoon papa. Ze vinden hem wel streng, want ze moeten van hem op tijd naar bed en hun bord leegeten. Karen lacht erom. Hun eigen vader zien ze ook nog twee weekenden in de maand.
De moeder van Jewel is drie jaar geleden overleden. Karen: “Jewel vroeg al snel hoe ze me moest noemen. Ik zei eerst: ‘Noem me maar Karen.’ Na een paar maanden besloten we dat ze mama mocht zeggen als ze daar zelf klaar voor was. Ze deed het niet meteen, maar op een dag was ik alleen met de drie en toen zei ze het ineens. Ik had nooit verwacht dat ik na Ki en Filo nog een ander kind zou hebben voor wie ik een mama voor zou zijn. Het is… bijzonder. Ik heb er geen ander goed woord voor.”
Marlon werkt nu 24 uur en Karen 32. Huishoudelijke taken hebben ze niet verdeeld, het gaat vanzelf. Karen: “Als we allebei geen zin hebben om af te wassen, doen we het een dag niet. Misschien ligt het aan onze karakters – we zijn allebei relaxed. Maar vooral: we hebben erg veel lol samen, vanaf het moment dat we opstaan tot ‘s avonds laat.”
Is het niet moeilijk een samengesteld gezin te runnen? “Nee, het gaat allemaal vanzelf. We hebben allebei ook anders meegemaakt. Misschien zijn we ons er heel goed van bewust hoe fijn we het hebben.” Eens in de twee weken zijn ze een weekend samen, dan zijn de kinderen uit logeren. “Het is ook belangrijk om soms alle tijd voor elkaar te hebben.”
En hoe zien andere mensen hen als familie? “Die denken: leuk stel!” roept zoon Ki, die stiekem meeluistert vanachter zijn computer.
