Spring naar de content

Congres: dolle dwaze dag bij het CDA

Spannende dag morgen in het Utrechtse Beatrix-theater: het CDA-congres. Naast het ‘probleem-Verhagen’ zal het ook over de verwikkelingen van afgelopen nacht gaan: het Mauro-debat. Immigratieminister Gerd Leers zal op een zeker moment zijn besluit de Angolese asielzoeker uit te zetten moeten verdedigen. Drie mogelijkheden voor de ontwikkelingen morgen. Plus: het onderbelichte dreigement van PVV-Kamerlid Sietse Fritsma.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Bas Paternotte

Het CDA zegt impliciet de steun voor het gedoogvehikel op

Er zijn altijd twee krachten in het CDA, ongeacht het onderwerp. Zij die zeggen: regeringsverantwoordelijkheid voor alles en de gematigden. Op het meest recente congres hebben we gezien waar dat toe leidde: de steun voor het VVD-CDA-kabinet was groter dan de bezwaren van bijvoorbeeld Ernst Hirsch Ballin. Probleem is nu dat interim-partijleider Maxime Verhagen onder vuur ligt: een groot deel van de partij moet hem niet. Wist hij destijds met een emotionele speech het congres aan zich te binden, nu is er meer nodig dan een weggeslikte traan. En KLM Cargo-directeur Camiel Eurlings is er nu niet bij om hem te helpen. Als een grote meerderheid van het congres zegt dat Mauro moet blijven wordt het wekelijkse gesprek van Rutte, Verhagen en Wilders komende maandag een stevig. Afgaande op de peilingen: wat heeft het CDA eigenlijk te verliezen?

Het CDA gedoogt de dissidenten

De realiteit van een congres is altijd een andere dan die van de Nationale Vergaderzaal. Zo is het heel wel mogelijk dat het CDA-congres van de dissidenten Kathleen Ferrier en Ad Koppejan accepteert dat zij Mauro hier willen houden. Pijnlijk natuurlijk, maar aan de andere kant een handreiking naar de gematigde christen-democraten. Voor de stemverhouding in de Tweede Kamer maakt het niets uit. Twee tegenstemmende CDA’ers worden gecompenseerd door de SGP-fractie die sowieso nooit iets heeft gezien in debatten over personen in de Kamer. Er leeft overigens enige wrevel bij de SGP’ers. In het verleden hebben zij zich vaak hard gemaakt voor dossiers die bij de verantwoordelijk minister of staatssecretaris op tafel lagen en waar het gebruik van de discretionaire bevoegdheid een mogelijkheid was. Ze voelen zich nu in die mogelijkheid beknot omdat de rest van de oppositie een uitspraak wenst over één individu. Enfin, het CDA verliest niets met het minderheidsstandpunt van Ferrier en Koppejan. Wanneer er echter ook binnen de VVD Kamerleden gaan muiten wordt het een ander verhaal. Tot die tijd is het zeker dat Mauro terug moet naar Angola.     

Het CDA trekt één lijn. 

Het congres laat zich overtuigen door Leers. Of niet. Dat betekent dat er om een uitspraak gevraagd zal moeten worden. Of een meerderheid van het congres wil dat Mauro blijft of juist niet. In het eerste geval zal de Kamerfractie moeten draaien. Voordeel is dat zij dan kunnen zeggen: we luisteren naar onze leden. Maar dan duikt gelijk een ander en onderbelicht probleem op. Tijdens het debat gisteren maakte GroenLinks-Kamerlid Tofik Dibi een opmerking die nauwelijks is opgepikt. Hij klapte namelijk uit de school van één van de besloten overleggen die de Kamer met Leers heeft gehad over de kwestie. Dibi zei namelijk dat zijn PVV-collega Sietse Fritsma had gedreigd het kabinet te laten vallen wanneer Mauro zou mogen blijven. Fritsma reageerde niet en glimlachte schaapachtig. Nu ja, ook al zouden de PVV’ers het willen, het kabinet kunnen ze niet laten vallen. Wel de gedoogsteun opzeggen. En dan onstaat er een geheel nieuwe dynamiek in Den Haag. Verkiezingen, een kabinet dat afhankelijk is van wisselende meerderheden totdat de Euro-puinhoop op orde is? Eén ding is zeker, alle ogen zullen morgen op Utrecht gericht zijn.

Onderwerpen