Het CDA zoekt een verlosser
Wat de uitslag van de beladen discussie over vluchteling Mauro ook wordt, voor het CDA is de bodem van de gifbeker nog niet bereikt. Aan goede bedoelingen geen gebrek, zo bleek afgelopen zaterdag op het partijcongres in Utrecht, maar dat Ene Besluit, dat nemen ze maar niet.
“On-be-grijpelijk.”
“Te-nen-krommend.”
De walging is er zowat van af te scheppen bij CDA-lid Marcel Wintels, in het dagelijks leven voorzitter van het college van bestuur van Fontys Hogescholen. We hebben het over het verloop van het congres, de resoluties die zijn ingediend en de onduidelijkheid die nog steeds bestaat. De dissidenten Ad Koppejan en Kathleen Ferrier zien in de aangenomen resolutie 14 – die een humanere behandeling van alleenstaande minderjarige vluchtelingen bepleit – een ‘duidelijk signaal’ naar de fractie, die Mauro alleen een studievisum wil verlenen. Dat vindt minister van asielzaken Gerd Leers ook, maar waar de dissidenten zeggen dat Mauro’s uitzetting nu onmogelijk is geworden, vindt Leers dat er juist niets is veranderd en hij dus weg moet. “De verwarring is compleet. Dit had nooit gemogen,” stelt Wintels. “Dit is dodelijk, werkelijk.”
Eerder al cirkelt in de wandelgangen van het Beatrixgebouw in Utrecht voortdurend een klein groepje journalisten om minister Leers heen dat duidelijkheid wenst te verkrijgen over de resolutie. Leers was gekomen om te luisteren, had hij aangekondigd, maar hij doet niets anders proberen recht te praten wat hartstikke krom is. Het is het lot van een bewindsman die van alle collega’s het gevoeligste dossier heeft en daarbij lid is van een partij die altijd het warme hart probeert te verzoenen met de kille regels. Leers lijkt daar vanochtend niet onder gebukt te gaan. Tegen zijn voorlichter noemt hij het doorvragen van de journalisten ‘gezeik’ en die verzuchting hadden we niet direct uit zijn mond verwacht.
Lees het gehele artikel in de HP/De Tijd van deze week.
