Van Bijsterveldt preekt discutabele passie
Ja, ouders zouden betrokken moeten zijn bij hun kinderen, nogal wiedes. Het lijkt me dat weinig weldenkende mensen tégen betrokkenheid zijn. Maar is het niet zo dat ouders tegenwoordig bijna overdreven betrokken zijn? Kinderen die van ‘s morgens vroeg tot ‘s avonds laat in de gaten gehouden worden, begeleid op school, tien buitenschoolse activiteiten voorgeschoteld krijgen, bijles, kinderfeestjes en speelafspraken zijn meer regel dan uitzondering. Ouders die afwisselend dagen vrij houden voor hun kinderen ook. Op school en op de kinderopvang word je als ouder met zo’n scheef oog aangekeken als je niet meehelpt bij de decorbouw voor het toneelstuk, niet mee kunt op schoolreisje of geen leesmoeder wilt worden, dat je vanzelf één van die dingen wel doet. Bovendien zijn er weinig ouders die niet weten hoe belangrijk het is met kinderen te praten, ze boekjes voor te lezen, ze de regels te leren. Van Bijsterveldt preekt een passie die grotendeels bereikt is, en waarvan het bovendien discutabel is of dat een overheidstaak is. Wellicht is het morele appel gericht aan een bepaalde groep van de bevolking, spreek hen erop aan in plaats van de grote groep die (soms zelfs te) hard zijn best doet.
Het lijkt me zinniger als ze zich bij haar eigen werkterrein, het onderwijs, houdt. Nog opmerkelijker is het dat Minister Kamp vorige week pleitte voor het afschaffen van de ouder-participatie-crèches: die zouden niet geheel aan de regels voor kinderopvang voldoen. Willen ouders het hier en daar echt zelf doen, mag dat dus niet.
