Spring naar de content

V/M

‘Eén knoopje open.”

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Redactie

“Oké dan.” De fotograaf maakt een paar foto’s. Vraagt dan opnieuw: “Nog ééntje? Kan best.”

Ik kijk naar beneden, naar het kant van mijn bh, nog maar net verhuld door de randen van mijn colbertje. “Nee.”

“Het ziet er vanaf jouw gezichtspunt veel erger uit. Van boven lijkt inkijk altijd erger, hè? Echt, ik zie vanaf hier niks.”

Toen ik instemde met een ‘smaakvolle’ foto voor een mannenblad dat binnenkort een ode brengt aan de Nederlandse vrouw, zei ik meteen: meer dan een jasje gaat er niet uit. Neuh, neuh, was geen probleem. Ik hoefde geen eigen kleding mee te nemen, want er zou een styliste zijn met een rek ‘vol spul’: drie bikini’s, zo bleek toen ik aankwam (aangekleed gelukkig). Wat volgde was een middag van decolleté-grondgebied-discussie, als ging het om een vleselijke gazastrook. Spelen met je vrouwelijkheid is leuk, maar wat mij betreft iets anders dan doorkijk tonen tot op je navel.

Toch hoeft intellect of engagement geenszins seksloos of lelijk te zijn. Dat aantrekkelijkheid of het tonen van vrouwelijkheid zou conflicteren met verstand is een vooroordeel dat mijn generatie niet vreest. Eva Jinek zei in het tv-programma Kwestie Van Kiezen dat ‘Booby-gate’ het beste was dat haar was overkomen. Het uitgelekte NOS-filmpje toonde nog niet eens de aanzet van een borst, en Jinek zal ons ook nooit met giga inkijk toespreken. Maar doordat we haar zagen dollen met haar vrouw-zijn werd ze wat meer benaderbaar, wat ronder als mens.

Het jongleren met decolleté en professie is vooral lastig voor vrouwen van de generatie die groot werd met het idee dat feminien (kleed)gedrag op de werkvloer iets was voor secretaresses. Het gevolg zijn pittige uitschieters. Het heeft Angela Merkel een oneindige rij hooggesloten mantelpakjes gekost om de peilloze dieptes te doen vergeten die ze toonde tijdens een opera-avond in Oslo in 2008. En heel politiek geëngageerd Amerika viel over de diepe V-hals van Hillary Clinton tijdens haar gooi naar het presidentschap: een noodgreep van Clinton, die het verwijt had gekregen dat ze zich te mannelijk gedroeg.


Aan de andere kant zou Clairy Polak geen mindere journalist zijn als ze in haar werk af en toe de vrouw toont die ik weleens tref op een Hilversumse stoep; omfloerst door zachtheid, stem op de demper, de ogen charmant licht geloken, een volle boezem die zich aftekent. Indien in balans is een dergelijke gelaagdheid een kracht. Mannen van diezelfde (oudere) generatie doorstaan de veranderende kledingmoraal met meer gemak, hebben ons overvloedig naakt bespaard.Bij hen staan inmiddels koket een paar knoopjes open. Maar of Geert Wilders ook zijn borsthaar blondeert, is godzijdank iets dat alleen Krisztina weet.

Onderwerpen