Spring naar de content

Geen nieuws en waar we het verder over hebben

Natuurgeweld maakt geen onderscheid tussen rangen en standen, en dus kon het gebeuren dat prins Johan Friso in Oostenrijk werd verzwolgen door een lawine. Zijn moeder en vrouw waren prompt geen koningin en prinses meer, maar dodelijk bezorgde naasten die zich ter visite meldden bij het ziekenhuis van Innsbruck. Bij het ter perse gaan van dit blad was het lot van de prins nog ongewis. Dat trekken we dus niet meer. Dagenlang in de wetenschap verkeren dat een prins ons dreigt te ontvallen, en dan geen nieuws horen. Nou ja, dat de prins een rustige nacht heeft gekend. Dat er binnen enkele dagen geen prognose valt te verwachten. Het ski-ongeval van prins Johan Friso maakt duidelijk hoe dicht honger en frustratie bij elkaar liggen: de honger naar nieuws en de frustratie dat er in het geval van de koninklijke familie één instantie is die het nieuwsmonopolie heeft – de Rijksvoorlichtingsdienst (RVD). Mensen die na een medisch onderzoek een slecht bericht hebben gekregen, zeggen vaak dat ze blij zijn dat er een einde is gekomen aan een onzekere periode. Niets weten over je lot – of dat van een naaste – is hemeltergend. In een tijdperk waarin artsen zich meer dan ooit tevoren laten voorstaan op moderne technologie die snelle diagnoses mogelijk maakt, is het bijna niet meer te verteren dat de natuur soms een eigen ritme volgt. Artsen en verpleegkundigen hebben allemaal verhalen over patiënten en familieleden die soms met geweld uitsluitsel willen afdwingen. Johan Friso wordt niet alleen gevolgd door professionele journalisten, maar ook door een hele gemeenschap van nieuwsgerichte twitteraars en bloggers die geen mediastilte meer kunnen verdragen. Er gaan stemmen op voor een recht op nieuws. De koninklijke familie is immers een beetje van ons allemaal. Moeten we ons laten afschepen met die ene algemene tekstregel per dag van officiële zijde? Natuurlijk zou de RVD minder bondig kunnen zijn. Maar de moeite die we hebben met een nieuwsvacuüm zegt ook iets over onszelf. We beleven een lesje in nederigheid, dat we ook kennen van andere drama’s. Hoeveel slachtoffers zijn er? Is de dader gepakt? Het is bijna onverdraaglijk dat we in een wereld met instant-berichtgeving nog op die antwoorden moeten wachten. Het nieuws van deze week is echter dat sommige dingen in het leven helaas eventjes duren.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Redactie

Onderwerpen