Spring naar de content

Pruimt de Franse kiezer Sarko 2.0 wel?

In de peilingen zakt hij alleen maar. Toch doet Nicolas Sarkozy in een nieuwe, minder patserige versie van zichzelf weer een gooi naar het Franse presidentschap. ‘Het is de vraag of de kiezers erin zullen trappen.’

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door Redactie

De stemmen zijn geteld, de winnaar van de Franse presidentsverkiezingen 2007 is bekend: Nicolas Sarkozy is het nieuwe staatshoofd. Op de Place de la Concorde in Parijs hebben zich op de avond van deze 6 mei duizenden van zijn aanhangers verzameld rond de obelisk. Ze willen hun nieuwe president toejuichen – maar waar blijft hij? Het kersverse staatshoofd is vlakbij en tegelijkertijd ver weg. Een paar honderd meter verderop heeft Sarkozy in de chique brasserie Fouquet’s aan de Champs-Elysées een privépartijtje belegd. Samen met vooraanstaande partijgenoten, zoals oud-premier Jean-Pierre Raffarin en de toekomstige minister-president François Fillon, drinkt hij op zijn overwinning. Maar het aantal aanwezige collega-politici is de vingers van een hand te tellen. Het zijn vooral de steenrijke zakenvriendjes van ‘Sarko’ die aan de dis zitten, zoals telecomtopman Martin Bouygues en de op zes na rijkste man op aarde, Bernard Arnault. Verder op de gastenlijst: topmodellen, topsporters en de immens populaire Franse zanger Johnny Hallyday. Met dat uurtje in Fouquet’s luidde Sarkozy niet alleen zijn ambtstermijn in, maar vestigde hij ook zijn imago als ‘mr. Bling Bling’. Het rijkeluisfuifje viel zo slecht bij de Fransen dat hij er onlangs zelfs zijn excuses voor aanbood. Na la nuit du Fouquet’s wordt de kleine president op meer uitspattingen betrapt die getuigen van zijn voorliefde voor geld en luxe – en dat bevalt de Fransen maar niets. Hij poseert grijnzend met een dure Ray-Ban zonnebril op zijn neus, dost zich uit met protserige horloges en brengt vakanties door op de dure jachten van zijn vrienden. Als Sarkozy ook nog eens fiscale maatregelen invoert die de welgestelden bevoordelen, staat hij definitief te boek als ‘de president van de rijken’. Voeg bij dat niet al te positieve imago twee economische crises en een stapel onvervulde beloften en voilà: het ‘antisarkozysme’ is geboren. De antipathie jegens de president is groot: nog nooit eerder stond een staatshoofd er aan het einde van zijn termijn zo beroerd voor. Volgens de laatste peilingen zal hij weliswaar de tweede ronde halen – die komt er als de eerste geen absolute winnaar oplevert – maar dan genadeloos verliezen van zijn socialistische concurrent François Hollande. Die staat momenteel met 55 procent van de stemmen aan kop in de peilingen. Ondanks zijn weinig florissante vooruitzichten wierp Sarkozy zich halverwege februari in de race. “Als ik niet opnieuw het vertrouwen van de Fransen zou vragen, zou ik het gevoel hebben mijn plicht te verzaken,” zei hij op de Franse televisie. “Dan zou ik me voelen als de kapitein van een schip in volle storm, die zegt: ‘Ach, ik ben moe, ik zie ervan af, ik houd het voor gezien.’”
Lees het gehele artikel in de HP/De Tijd van deze week.