Reconstructie: de ondergang van de Costa Concordia

Het schrapende geluid van metaal op metaal gaat Justine Pelmelay (53) door merg en been. De tranen springen haar in de ogen. Op zijn weg naar het water schampt de reddingssloep, waarop de zangeres met ongeveer honderdvijftig anderen een plekje heeft bemachtigd, het gekapseisde cruiseschip Costa Concordia. Pelmelay is blij dat ze aan boord is en dat ze een zwemvest heeft, maar dat tergende geschraap grift zich in haar geheugen – mét het beeld van de mensen in een overvolle andere sloep, die zich aan alles wat enig houvast biedt vastgrijpen om niet het water in te storten, en het uitschreeuwen van doodsangst. “Kijk dan, kijk dan!” roept haar vriend Ronald van Driel (44), die met haar in de sloep zit. “Nee,” zegt Justine, en slaat de handen voor haar ogen. “Ik kijk niet! Anders heb ik geen hoop meer.”
Lees verder en reageer