Vogue-schandalen: een gorilla, slavenoorbellen en een 10-jarig model
Een memorabele dag voor creatieve, ontzettend inspirerende high-fashionable types met hoekige brillen zonder glazen, Lady Gaga-schoenen en hun haren in een tegendraadse scheiding: de eerste editie van de Nederlandse Vogue ligt vanaf vandaag in de schappen! Nu bestaat een gemiddelde Vogue voor zeker 75% uit advertenties, maar dat dit modeblad ook daadwerkelijk wat voorstelt, blijkt uit de ophef die ontstaat als de Vogue een keer afwijkt van de dagelijkse fashionnorm. Een aantal schandalen op een rij.
1. DE DICTATORSVROUW
Februari 2011. Een kleine maand voordat de Syrische president Bashar al-Assad zijn moordmachine actief in begint te zetten om criticasters uit de weg te ruimen, verschijnt er in Vogue – die zich normaal gesproken niet inlaat met politieke aangelegenheden – een profiel over een ‘glamoureuze, jonge en erg chique mevrouw’. Jawel, we hebben het hier over de vrouw van Assad: Asma. Het artikel, waarin geen kritische noot te bekennen is, draagt de veelzeggende kop ‘een roos in de woestijn’. De lezers komen onder andere te weten dat het huishouden van de Assadjes gestoeld is op ‘democratische beginselen’: “We hebben allemaal een stem over wat we willen.” Aan wie Asma haar opwachting in Vogue te danken heeft? Daarvoor verwijzen we door naar het getalenteerde pr-bureau van de Assads, dat flink wat knaken neertelde voor het artikel.
2. DE SLAVENOORBELLEN
Augustus 2011. De timing had niet ongelukkiger kunnen zijn: in de maand van de 48ste verjaardag van de beroemde speech van Martin Luther King (‘I have a dream‘), brengt de Italiaanse Vogue een editie uit waarin grote gouden oorringen gepromoot worden. ‘Slavenoorbellen’, wel te verstaan, want het zijn de slavenvrouwen van weleer die de befaamde oorringen ooit naar Amerikaanse bodem brachten. Dank daarvoor! Maar… de Vogue-lezertjes willen liever niet aan deze pijnlijke tijd herinnerd worden, dus de oorbellen brengen een storm aan verontwaardiging teweeg. De Italiaanse Vogue-editor Franca Sozzani verontschuldigde zich later: de term ‘slavenoorbellen’ was een beetje ongelukkig gekozen, gaf ze toe. ‘Etnische oorringen’ was een betere omschrijving geweest.
3. HET SEXY KIND
Augustus 2011. In de Franse Vogue verschijnt een 15-pagina’s grote fotoshoot met een prachtige vrouw, gehuld in een sexy gouden jurk met kekke hakken eronder, zittend op een sofa met luipaardenprint. Niets verkeerds aan, zo op het eerste gehoor, zij het dat het model – Thylane Blondeau – op dat moment 10 jaar oud is. De publicatie van de foto’s leidt tot een stevig debat over de seksualisering van kinderen.
4. DE SPLEETOOGCOVER
September 2011. De Japanse Vogue denkt er met het oog op de verkoopcijfers goed aan te doen om de oren van het Amerikaanse model Crystal Renn naar achteren te tapen. Als je dat namelijk strak genoeg doet, creëer je spleetogen, en dat is nou net de bedoeling! Want: dat levert herkenning bij de Japanse consument op. Maar in plaats van waardering voor deze uitgekiende daad, wordt de Japanse Vogue beticht van valsspelerij. Die kritiek krijgt Vogue overigens vaker, maar meestal gaat het dan om te enthousiast gebruik van photoshop. Zo had de weldoorvoede zangeres Adele opeens een heel strak lijntje en zangeres Beyoncé was opvallend blank.
5. DE GORILLA
April 2008. Uit de oude doos, maar te hilarisch om over te slaan: op de Amerikaanse cover van de Amerikaanse Vogue staat voor het eerst een zwarte man, en dat is natuurlijk vragen om problemen. De man in kwestie is basketbal-ster LeBron James. Hij heeft zijn gespierde arm om topmodel Gisele Bündchen geslagen en slaat een oerkreet terwijl hij een basketbal uit zijn hand laat vallen. Zijn benen zijn licht gebogen. En daarin zit het ‘m nu juist het probleem, want door die pose (in combinatie met zijn zwarte gelaat) lijkt LeBron sprekend op een gorilla. Aldus de anti-racisme-beweging die even niet doorhad dat ze met deze constatering zelf racisme aan het propageren waren.
