Sterrenmix

Zeventigplussers zijn het inmiddels, de mannen en vrouwen die het voorrecht hadden om in de jaren vijftig en zestig jazz-iconen als Miles Davis, Duke Ellington en John Coltrane in het Amsterdamse Concertgebouw te horen spelen. Een voorrecht dat voor de jongere jazzliefhebber bijna niet te bevatten is: Coltrane in het echt – je zal er maar bij geweest zijn. Vaak werden die concerten opgenomen en Muziek Centrum Nederland (MCN) is een paar jaar geleden begonnen met het uitbrengen van die opnamen op cd.

Na concerten van Chet Baker, Gerry Mulligan, J.J. Johnson, Sarah Vaughan en het Misha Mengelberg/Piet Noordijk Quartet komt MCN nu met het album Star Eyes, een concertregistratie die in 1958 werd geafficheerd als Jazz from Carnegie Hall. Op die affiche stonden de namen van de saxofonisten Lee Konitz (alt) en Zoot Sims (tenor), de trombonisten J.J. Johnson en Kai Winding, de pianisten Red Garland en Phineas Newborn en de illustere ritmetandem Oscar Pettiford (contrabas) en Kenny Clarke (drums). Naast de bijna etherische schoonheid van Konitz’ saxofoongeluid en de meesterlijke bassolo’s van Pettiford op de twee bonustracks valt er vooral veel te genieten van het spel van pianist Phineas Newborn. Beïnvloed door grootheden als Art Tatum, Oscar Peterson en Bud Powell kon hij zich in de jaren vijftig meten met de allerbeste pianisten. Maar echte erkenning kreeg hij zelden, en met die teleurstelling kon hij slecht omgaan. Emotionele instabiliteit en lichamelijke gebreken stonden een grote carrière verder in de weg. Maar op deze gedenkwaardige avond speelde hij zijn collega Red Garland, destijds de sterpianist van Miles Davis, meer dan eens van de Amsterdamse planken.