Spring naar de content

Laat Bleker de Randstad te grazen nemen

De boerenslimme Henk Bleker zou het CDA er weer helemaal bovenop kunnen helpen. Mits hij zich opwerpt als woordvoerder van de provincie. Waar ze hard werken heel gewoon vinden, waar je je buren helpt en waar ambulancebroeders níet in elkaar worden geslagen.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Roelof Bouwman

Zoals bekend bestaan er in de politiek diverse mogelijkheden om kiezers om grond van hun onderlinge verschillen te mobiliseren. Neem de verschillen op sociaal-economisch terrein. Kort samengevat: er zijn mensen bij wie de overheid vooral geld komt brengen (uitkeringen, huurtoeslagen, zorgtoeslagen e.d.) en er zijn mensen bij wie de overheid vooral geld komt halen (belastingen, premies, heffingen e.d.). De eerste groep stemt vaak links, de tweede groep meestal rechts.

Boers, amodieus en niet zo bijster intelligent
Ook bestaan er hoogopgeleide kiezers en laagopgeleide kiezers. Die denken heel verschillend over criminaliteitsbestrijding, ontwikkelingssamenwerking, het milieu, de Europese Unie en immigratie en integratie. D66 en GroenLinks zijn typisch partijen voor hoogopgeleide kiezers, de SP en de PVV zijn typisch partijen voor laagopgeleiden.
En dan heb je nog het verschil tussen jonge(re) kiezers en oude(re) kiezers. Het Algemeen Ouderen Verbond (AOV) bewees reeds in de jaren negentig dat je met dat verschil Kamerzetels kunt winnen en Jan Nagel staat met zijn 50Plus-partij klaar om dat trucje op 12 september te gaan herhalen. Met jongerenpartijen is het in ons land nog nooit wat geworden, maar houdt u Sywert van Lienden veiligheidshalve toch maar goed in de gaten.

Hebben we het nu gehad met de verschillen? Nee, want er is er nóg eentje: het verschil tussen kiezers die in de Randstad wonen en kiezers die elders wonen. Iedereen voelt wel ongeveer aan hoe het zit: ‘Hollanders’ kijken vaak neer op ‘de provincie’ omdat de mensen daar boers, amodieus en niet zo bijster intelligent zouden zijn. Omgekeerd hebben ze in de provincie vaak het land aan die arrogante randstedelingen. Voortdurend praatjes, maar wat presteren ze nu eigenlijk? Denken ze in de grote steden, met hun junks, hun kinderporno, hun topcriminelen, hun coffeeshops, hun krakers, hun comazuipers en hun voetbalvandalen nu écht dat ze méér van het leven begrijpen dan de inwoners van Dalfsen, Dedemsvaart of Driebergen?

Toontje lager zingen
Wat een prachtige kans ligt hier voor Henk Bleker. Zijn partij, het CDA, mobiliseerde in vroeger tijden vooral kiezers door het verschil tussen christenen en niet-christenen te benadrukken. Dat werkt niet meer anno 2012. Dus waarom gaat Bleker – every inch een provinciaal – niet de boer op met het verhaal dat ze in de Randstad maar eens een toontje lager moeten leren zingen? Als geen ander zou Bleker zich kunnen opwerpen als woordvoerder van het ‘andere’ Nederland. Waar ze hard werken heel gewoon vinden, waar je je buren helpt en waar ambulancebroeders níet in elkaar worden geslagen. Het Nederland van de mensen die je zelden hoort, maar die nog wel weten hóe het hoort.

Nee, als ik Jack de Vries was, wist ik het wel.