Waarom een persiflage van ‘tanning mom’ niet nodig is
Toen ze vorige week opdook uit het niets, kon je er al vergif op innemen dat ze ergens zou worden nagedaan. Zaterdag was er Saturday Night Live (SNL), waarin Patricia Krentcil, beter bekend als ‘tanning mom’ flink in de zeik werd genomen. Maar tot mijn verbazing was het helemaal niet zo grappig, terwijl alle ingrediënten aanwezig waren voor een hilarische sketch. Hadden de tekstschrijvers hun dag niet? Of was er iets anders aan de hand?
Goed, voor wie het gemist heeft: Patricia Krentcil komt uit New Jersey en ziet eruit alsof ze dit jaar de Hoofdpiet wil spelen. Haar huid is zo zwartgeblakerd dat je vermoedt dat er schmink aan te pas is gekomen. Maar het schijnt echt te zijn. Ze gaat zo vaak onder de zonnebank dat uit de krochten van haar lijf pigment is opgestuwd om al dat kunstmatige zonlicht op te vangen.
Amerika viel over haar heen, nieuws en actualiteitenprogramma’s haalden dermatologen de studio in om voorlichting te geven over tannorexia, zonnebankverslaving. En over huidkanker. Mooi moment ook, zo vlak voor de zomer.
Krentcil kwam in het oog van die mediastorm terecht door haar vijfjarige dochter mee te nemen naar de zonnebanksalon. De dochter had tegen de schoolzuster gezegd dat ze verbrand was toen ze daar met haar moeder was geweest. Een aangifte volgde. Dat alles tegen de zin van Krentcil: ‘tanning mom’ ontkent in alle toonaarden.
De salon maakte later bekend dat ze twintig maal per maand langskwam: vijf dagen per week. Zo extreem dat je bijna zou vermoeden dat Krentcil een actrice is, ingehuurd door de dermatologische vereniging om hun vakgebied en de gevaren van huidkanker ‘gratis’ te kunnen promoten. Dat zou pas een stunt zijn.
Ze ziet er namelijk uit als een karikatuur van iemand met tanorexia. Ze is een levende SNL-sketch, een wandelende anti-reclame voor de zonnebank. En daarom was de persiflage van SNL helemaal niet zo grappig. Juist de realiteit van deze zonnebankmoeder is zo ongelofelijk hilarisch. Iedere poging om dat te benadrukken, werkt averechts, want is voorspelbaar en dus flauw.
In de persiflage kwam ze in rook op. Ze was voortdurend uitgedroogd, moest slokjes water hebben. Alleen de slotgrap waarbij ze brood tussen haar dijen doet om direct toast terug te krijgen, veroorzaakte een korte glimlach. Daarna was het klaar.
Mocht ‘tanning mom’ het gezien hebben, vermoed ik dat ze direct onder de zonnebank is gekropen, de deksel dicht heeft gedaan en de bank op ‘extra strong’ heeft gezet. Want dat is wat verslaafden doen als ze in het nauw gedreven worden: verder opgaan in hun verslaving. Nu maar hopen dat ze de kinderen thuis laat en dat SNL haar met rust laat, zodat de bizarre werkelijkheid van haar verslaving mensen voorgoed af kan blijven schrikken.
Het SNL-gebbetje wordt voortdurend van Youtube verwijderd, vanwege het copyright. Hier is wel een opname van de televisie-uitzending te zien.
Bekijk de bizarre werkelijkheid. ‘Tanning mom’ verdedigt zich:
