Krijgt Samsom toch gelijk?
Eind vorige week maakte eurocommissaris Olli Rehn bekend dat hij overwoog de begrotingsregels voor de eurolanden te versoepelen om stimulering van groei mogelijk te maken. Huhhh?
We hebben net ons aller Jan Kees de Jager op het schild gehesen omdat hij met een als briljant bestempelde actie partijen achter een bezuinigingsplan kreeg dat ons op of onder de 3%-norm zou brengen. Partijen die elkaar in de Tweede Kamer normaal gesproken de tent uit vechten. Zo briljant als De Jager zou zijn, zo’n sukkel was Diederik Samsom. Die had echt élke boot gemist, daarbij een schrijnend gebrek aan tactisch inzicht tentoonspreidend. Aldus de specialisten en de media. En in hun slipstream het kiezersvolk want peilguru Maurice de Hond kon ook gelijk laten zien dat de tot Kunduz-partners omgedoopte gelegenheidscoalitie door u op een flinke stemmenwinst zou worden gezet. En, als gevolg, een flink verlies voor de PvdA.
En toen kwam Olli Rehn met zijn omwenteling in denken. Olli Rehn is echt de sublimatie van een politicus: weet hij veel, maar in elk geval is opportunisme het devies. Hij zag de uitkomst van de verkiezingen in Frankrijk en Griekenland aankomen zoals u en ik. En één ding stond eigenlijk wel vast: in de nieuwe machtsverhoudingen in die landen ná de verkiezingen kom je niet meer weg met alleen maar bezuinigen. Zó 2011. Rehn gaat de confrontatie met zijn ledenlanden op voorhand uit de weg door alvast ruimte te scheppen voor de zoveelste nieuwe realiteit.
Terug naar Nederland.
Het Centraal Planbureau (CPB) kon alle onzin die in het gelegenheidsakkoord was samengebald al niet doorrekenen. Officieel heette het dat het CPB van de partijen nog geen verzoek en nog geen details ontving. Intussen pijnigde de Kunduz-alliantie de hersens hoe die mooie grote maar nog niet ingevulde bedragen dan wél in te vullen. En vooral: hoe leg je dat dan je kiezers weer uit?
Nou, dat hoeft allemaal niet meer. We mogen weer over de 3%-grens heen en Diederik Samsom kan roepen dat hij dit allemaal al lang zag aankomen en zijn kiezers goed de weg heeft gewezen door niet aan te schuiven bij de partijen die ons onder het juk van Brussel wilden brengen.
Voorlopig gaat Jan Kees de Jager weer van het schild en hijsen we Diederik Samsom erop. Maurice de Hond peilt herstel voor PvdA en PVV. Hoe was het ook al weer? Het geluk is met de dommen? Of toch: zalig zijn de onwetenden? En geldt die uitspraak voor Sap of Samsom?
